در بى ثباتى جهان
جريده ايست نهاد سيه سپيد جهان جهان نار گل تيره كرد آب سياه زمانه روزى چند از طريق عشوه گرى وليك باد خزانش چو شاخ عمر شكست
وليك باد خزانش چو شاخ عمر شكست
كه روزگار درو جز قضاى بد ننوشت وزان زمانه نهفت آنكه سالها بسرشت دهد بهار بقاى ترا جمال بهشت به موت بستر و بالين كند ز خاك و ز خشت
به موت بستر و بالين كند ز خاك و ز خشت