در تهديد و هجو قاضى هري
به خشك ريش گرى در هرى نديدستى كنون به خيمه زدن دانه اى پراكندى در آن دو لفظ سخن چاردست و پاى شتر مكن به عذر و تلطف دل مرا درياب
مكن به عذر و تلطف دل مرا درياب
ز هجو روى سياهى كه نوبتى بيند كه مرغ ذكر تو تا جاودان از آن چيند چنان نشنيد كان شيوه عقل بگزيند كه چوب خيمه در آن نيز نيك بنشيند
كه چوب خيمه در آن نيز نيك بنشيند