اى بر در بامداد پندار نامت به ميان مردمان در ما را فلك گزاف پيشه نارسته ز جهل و برده هر روز با شومى جهل هركه در ساخت طفلند مميزان و زينند بارى چو درخت سست بيخى در مجلس روزگارت اين بس طوفان منازعت مينگيزاف از خور و خواب اگر نبوديم اف از خور و خواب اگر نبوديم
فارغ چو همه خران نشسته چون آتشى از چنار جسته بر آخر شركت تو بسته نوباوه ى احمقى برسته فالش نكند فلك خجسته احرار چو دايه سينه خسته كم ده به تبر ز شاخ دسته كز درزه رسيده اى به دسته اى ساكن كشتى شكستهدر سلك تناسب از تو رسته در سلك تناسب از تو رسته
لطفا منتظر باشید ...
