تو اى سيف زنگ اجل چون نگيرى بدين تيزى و روشنايى و گوهر نه در دست تقدير ملكى بگيرى ترا ذوالفقار على خود گرفتم حقوقى كه در گردنت هست واجب بدين مايه داد و ستد بعد ماهى چرا قدر مردم ندانى وليكنخرابى عالم ز تو هست پيدا خرابى عالم ز تو هست پيدا
كه الحق به انصاف درخورد آنى ترا در كجا مي خورد زندگانى نه در حرب ايام خونى برانى گران قلتبانى گران قلتبانى به گوش دلت چون فرو مي نخوانى چه تاخير سردست چون مي توانى تو مردم نه اى قدر مردم چه دانىمباد آنكه اندر جهان تو بمانى مباد آنكه اندر جهان تو بمانى
لطفا منتظر باشید ...
