فرهنگ بزرگ جامع نوین عربی به فارسی نسخه متنی
لطفا منتظر باشید ...
زَيْن: درختى است كه از آن نيزه مى سازند.
زَيْن و زِيْن: بال خروس.
زان: چوب جنگلى.
زَيْن، زَيان: زيبا، خوب، خوش اندام.
زينَة: زيور، پيرايه آرايش ظاهرى، اندام، گل آهار.
زينَة: آنچه بدان آرايند، آرايش، گياه.
يَوْمُ الزّينَة: روز عيد.
خُذُوا زينَتَكُمْ عِنْدَكُلِّ مَسْجِدٍ (آيه): جامه هاى نيكو بپوشيد هنگام ورود به مساجد.
زانَة: ناگوار.
زِيان: آنچه بدان آرايند.
قَمرٌ زِيان: قمر نيكو و خوب.
اِمْرَاَةٌ زائِن: زن آراسته.
مُزَيَّن: مرد پيراسته موى.
مُزَيِّن: آينه دار، سلمانى، آرايشگر، زينت يافته.
زينَةٌ بِالْاَوان: چراغانى، آذين بندى.
خِوانُ الزّينَة: ميز آرايش.
غُرفَةُ الزّينَة: اطاق آرايش، جاى لباس پوشيدن.
تَزْيين: عمل آرايش.