به اندازهاى كه به سلامت جسم اهميت مىدهيم ، بيش از آن بايد به سلامت روح و روان اهميت دهيم .جسم و جان به هم پيوسته است و در يكديگر مؤثرند ، آن كه درد روحى دارد بالطبع اين درد در جسمش اثر خواهد گذاشت .بعضى از دانشمندان ، بروز بسيارى از امراض را علت روحى مىدانند و اين مسئله به تجربه ثابت شده است . غم و غصه و بدبينى و نارضايتى از زندگى ، خيالات واهى و ماليخوليايى[187] ، زيان خيز و موجب بيمارى است ، مخصوصا اگر سن غصه دار از چهل سال بيشتر باشد ، همانطور كه آيات و روايات مىگويند در زندگى صابر و ثابت قدم و با حوصله و با حلم باشيد و در هيچ برنامهاى بردبارى را از دست ندهيد ، نگذاريد اندوه و غم و تندخويى بر شما حاكم شود .در مجالس لهو و لعب و شهوتانگيز وارد نشويد ، از معاشرت با مردمى كه شما را به گناه آلوده مىكنند ، بپرهيزيد .از خدا غافل نمانيد ، قرآن و روايات و سرگذشت انبيا و امامان عليهمالسلام و چهرههاى پاك تاريخ را زياد مطالعه كنيد .اتصال روح را با حضرت دوست حفظ كنيد و از ياد جناب او غافل نمانيد ، غفلت از حق موجب پريشانى و اضطراب روح و دل است و اين اضطراب مايه بسيارى از امراض است .