لطفا منتظر باشید ...
اسرارى ديگر از وضو
عارف بزرگ ، سيد حيدر آملى پس از بيان وضو بر طبق مسائل شرعى و فقهى مىگويد :وضو در نزد اهل راه پس از وضوى فقهى عبارت است از پاك كردن نفس از رذايل اخلاقى و برنامههاى پست و فرومايه و پاك كردن عقل از افكار هلاك كننده و آنچه باعث گمراهى و گمراه كردن است و نيز عبارت است از پاك كردن سرّ درون از نظر به اغيار و پاك كردن تمام اعضا از كارهايى كه عقلا و شرعا ناپسند است .اما افعال اين وضو :در مرحله اوّل بايد مكلف به قلب و سرّش نيت كند كه كارى مخالف رضاى دوست انجام ندهد و تمام عباداتش براى حضرت يار خالص باشد ، چنانچه در قرآن مجيد آمده : قُلْ إِنَّ صَلاَتِى وَنُسُكِى وَمَحْيَاىَ وَمَمَاتِى لِلّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ * لاَ شَرِيكَ لَهُ وَبِذلِكَ أُمِرْتُ وَأَنَا أَوَّلُ الْمُسْلِمِينَ [225] .بگو : مسلماً نماز و عبادتم و زندگى كردن و مرگم براى خدا پروردگار جهانيان است * او را شريكى نيست ، و به اين [ يگانهپرستى ]مأمورم ، و نخستين كسى هستم كه [ در اين آيين ] تسليم [ فرمانها و احكام ]اويم .سرّ شستن روى
سپس روى قلب را از آلودگى تعلق به دنيا و آنچه در اوست بشويد كه دنيا جيفه است و خواهنده او سگ و خواهان و خواسته شده هر دو نجساند ، به همين خاطر حضرت امام صادق عليهالسلام فرمودند :حُبُّ الدُّنْيا رَأْسُ كُلِّ خَطيئَةٍ[226] .دوستى با دنيا ريشه هر خطايى است . و اميرالمومنين حضرت على عليهالسلام فرمود : يا دُنْيا . . . غُرّى غَيْرى لا حاجة لى فيك قَدْ طَلَّقْتُكِ ثَلاثا لا رَجْعَةَ فيها[227] .اى دنيا ! . . غير مرا فريب بده . كه مرا به تو نيازى نيست ، تو را سه طلاقه كردهام كه آن را بازگشتى نيست .سرّ شستن دو دست
و شستن دو دست به اين است كه دست از نقود دنيا و جنس مربوط به دنيا و آخرت بشويد كه دو دست جز به اين نحو پاك نخواهد شد .معناى شستن دست از دنيا و جنس و نقد آن جدايى محض از حرام دنيا و اكتفا به ضرورت و معناى شستن دست از آخرت ، بريدن طمع از نعمتهاى اوست كه عبد واقعى كسى است كه جز به خشنودى حضرت دوست به چيزى فكر نكند .به قول نظام وفا :به نام دوست گشاييم دفتر دل را زاشك چشم و ز خون جگر به هر فصلى امان ز برق نگاهش كه هر كجا كه گذشت به جز هواى تو نقشى دگر نمانده به دل به عشق كوش گرت عقدهاى بود مشكل نظام مىرسد آن كس به ساحل مقصود كه زير پاى نهد موجهاى حايل را به فرّ عشق فروزان كنيم محفل را خوش آب و رنگ توان داشت غنچه دل را بسوخت خرمن و بر باد داد حاصل را كه زان زدودهام انديشههاى باطل را كه عشق باز كند عقدههاى مشكل را كه زير پاى نهد موجهاى حايل را كه زير پاى نهد موجهاى حايل را
