لباس ظاهر نعمت الهى - عرفان اسلامی جلد 4

اينان جهان را كه بر عدل و علم و حكمت حق استوار است به بازيچه گرفتند و والاترين انسان‏ها را مسخره كرده و به آنان پوزخند زدند و ندانسته يا دانسته راهى كه نبايد بروند رفتند و با اين خط سيرشان هم خود را تباه كردند ، هم آنان كه در اشراف آنان مى‏زيستند .

اينان خود را از پيشگاه مقدس تو دور كردند و لعنت ابدى براى خويش خريدند و آخرت پرنعمت را با دنياى دون عوض كرده و در اين معامله جز غضب و سخط و عذاب تو سودى نبردند .

[ وَأَمَّا لِباسُ الظَّاهِرِ فَنِعْمَةٌ مِنَ اللّهِ تَعالى يُسْتَرُ بِها الْعَوْراتُ وَهِىَ كَرامَةٌ أَكْرَمَ اللّهُ بِها ذُرِّيَّةَ آدَمَ عليه‏السلام ما لَمْ يُكْرِمْ بِها غَيْرَهُمْ وَهِىَ لِلْمُؤْمِنينَ آلَةٌ لِأَداءِ مَاافْتَرَضَ اللّهُ عَلَيْهِمْ ]

لباس ظاهر نعمت الهى

با توجه به موقعيتى كه انسان در ميان موجودات زمين و بلكه موجودات عالم دارد ، اگر از نعمت لباس ظاهر محروم بود چه مى‏كرد و چه صحنه‏اى در زندگى داشت و حيات پرقيمت و اصيل او به كجا مى‏كشيد ؟ !

لحظه‏اى فكر كنيد و در نظر بگيريد كه اگر ميدان زندگى كه داراى همه چيز است ، تنها از لباس ظاهر خالى بود ، مسئله پاكى‏ها و فضايل چه مى‏شد و آيا نسيم تربيت جاى وزيدن داشت ؟

امام صادق عليه‏السلام مى‏فرمايد :

لباس ظاهر نعمتى است از حضرت حق به سوى انسان كه با آن عيوب و عورات آدمى پوشيده مى‏شود و اين لباس ظاهر كرامت الهى است كه فرزندان آدم را به آن گرامى داشته ، كرامتى كه غير آدمى زاد را به آن آراسته نفرموده است و اين لباس براى مردم مؤمن وسيله اداى واجبات خداست .

اسلام كه در تمام جوانب حيات مقرراتى بس پرارزش وضع نموده و نقطه‏اى از نقاط زندگى بشر را از هنگام ولادت تا مرگ از نظر دور نداشته و مسئله‏اى نبوده مگر اين‏كه براى آن قانونى وضع نموده ، درباره لباس هم مقررات بسيار ارزنده‏اى چه نسبت به ظاهر لباس ، چه نسبت به مسائل معنوى آن ارائه نموده كه دقت در آن مقررات انسان را متوجه حقيقت دين و كمال آن نموده و به اين نكته واقف مى‏كند كه اسلام دلسوزترين مكتب براى سعادت بشر و جامع‏ترين مدرسه براى اداره حيات و زندگى انسان‏ها است .