بیشترتوضیحاتافزودن یادداشت جدید
در هر صورت در سلامكردن نسبت به كسى تكبر و بخل مكن كه در حديث آمده :بخيلترين مردم كسى است كه در سلام به مردم بخل داشته باشد[299] . [ وَأَعِنْ مَنِ اسْتَعانَ بِكَ في حَقٍّ وَارْشِدِ الضّالَّ وَأَعْرِضْ عَنِ الْجاهِلينَ ] و به هركس در مسير حق و امور زندگى از تو كمك و يارى خواست يارى بده و كسى كه راه را گم كرده او را به راهى كه نسبت به آن قصد دارد ، هدايت و ارشاد كن و از اهل جهل و لهو و لعب بپرهيز .در اين جمله سه موضوع اساسى تذكر داده شده :1 ـ يارى آنكس كه يارى مىطلبد .2 ـ راهنمايى گمگشتگان .3 ـ اعراض از جاهل .
برآوردن حاجت مؤمن
برآوردن حاجت مؤمن ، امر بسيار مهمى است ، به طورى كه ائمه بزرگوار عليهمالسلام گاهى براى اداى حاجت يك نيازمند حاضر به قطع طواف بودند .امام صادق عليهالسلام براى قضاى حاجت يك مؤمن ، به ابان بن تغلب دستور قطع طواف داد و فرمود :ثواب قضاى حاجت مؤمن از ثواب هفتاد طواف برتر است[300] .راوى مىگويد : سالى براى حج آماده شدم ، خدمت حضرت صادق عليهالسلامرسيدم . فرمود : قصد كجا دارى ؟ گفتم : حج . فرمود : مىدانى براى حاجى چه اندازه از ثواب است ؟عرضه داشتم : نمىدانم برايم بگو . فرمود : هرگاه عبد هفت مرتبه خانه را طواف كند و دو ركعت نماز به جاى آورد و صفا و مروه را سعى كند ، خداوند بزرگ شش هزار حسنه به او عنايت مىكند و شش هزار سيئه از او محو مىنمايد و شش هزار درجه به او مىافزايد و شش هزار حاجت از او روا مىكند ، آن هم حاجت دنيا و آخرت . عرض كردم : فدايت شوم ، خيلى ثواب است . فرمود : به ثواب بيشتر از اين تو را خبر دهم ؟ عرض كردم : آرى . فرمود : قضاى حاجت انسان مؤمنى بالاتر از حج و حج و حج و خلاصه تا ده برابر حج است !![301] قالَ رَسُولُ اللّهِ صلىاللهعليهوآله : مَنْ سَرَّ مُؤْمِنا سَرَّني وَمَنْ سَرَّني فَقَدْ سَرَّ اللّهَ[302] .پيامبر خدا صلىاللهعليهوآله فرمود : هركس مؤمنى را خوشحال كند ، مرا خوشحال كرده و هركه مرا خوشحال كند ، خدا را خوشحال كرده است . امام صادق عليهالسلام فرمود :هركس بر مؤمنى سرور وارد كند ( كنايه از اينكه او را از گرفتارى نجات دهد ، قرضش را ادا كند ، به عيادتش برود ، حاجتش را روا نمايد ) ، خداوند ، عمل او را مجسم كند تا وقت مرگش به او بگويد : اى دوست خدا ! بشارت باد تو را به كرامت و رضوان الهى . اين عمل مجسم با او هست تا داخل قبر شود ، باز همان بشارت را بدهد چون به محشر درآيد ، باز هم همان بشارت را بدهد و در هر هولى با او هست و همان بشارت را مىدهد ؛ مؤمن از اين چهره بشارت دهنده مىپرسد : كيستى ؟پاسخ مىدهد : سرورى هستم كه براى فلان كس آوردى[303] .