بیشترتوضیحاتافزودن یادداشت جدید
در كتاب «المناقب» ابن شهرآشوب و «روضة الواعظين» فتّال نيشابورى مىخوانيم :وجود مقدس حضرت امام حسن مجتبى عليهالسلام چون وضو مىساخت ، بند بند بدنش مىلرزيد و رنگ مباركش زرد مىشد ؛ چون سبب اين حالت را از حضرت مىپرسيدند ، مىفرمود : سزاوار است كسى كه مىخواهد در پيشگاه حضرت ربّ العرش به بندگى بايستد ، رنگش زرد شود و در مفاصلش رعشه افتد !و چون به مسجد مىرفت ، وقتى كنار درِ مسجد قرار مىگرفت ، سر به جانب آسمان بر مىداشت و مىگفت : إلهي ضَيْفُكَ بِبابِكَ يا مُحْسِنُ قَدْ أَتاكَ الْمُسيءُ فَتَجاوَزْ عَنْ قَبيحِ ما عِنْدي بِجَميلِ ما عِنْدكَ يا كريم[327] .اى خداى من ! اين مهمان تو است كه به درگاه لطف و كرم و مرحمت و محبّتت ايستاده . اى مولاى نيكوكارم ! بندهاى تبه كار به نزدت آمده از كردار زشتش به خوبىهايت درگذر اى بزرگوار . خداوند بزرگ را از ديدگاه قرآن مجيد در نظر بگيريد : لاَ إِلهَ إِلاَّ هُوَ الرَّحْمنُ الرَّحِيمُ [328] ، اللّهُ لاَ إِلهَ إِلاَّ هُوَ الْحَيُّ الْقَيُّومُ [329] ، لاَ إِلهَ إِلاَّ هُوَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ [330] ، لاَ إِلهَ إِلاَّ هُوَ يُحْيِي وَيُمِيتُ [331] ، فَتَعَالَى اللَّهُ الْمَلِكُ الْحَقُّ [332] ، اللَّهُ لاَ إِلهَ إِلاَّ هُوَ رَبُّ الْعَرْشِ الْعَظِيمِ [333] ، لَهُ الْحَمْدُ فِي الأُولَى وَالآخِرَةِ [334] ، وَمَا مِنْ إِلهٍ إِلاَّ اللَّهُ الْوَاحِدُ الْقَهَّارُ [335] ، وَهُوَ الْحَكِيمُ الْعَلِيمُ [336] ، وَاللّهُ ذُو الْفَضْلِ الْعَظِيمِ [337] ، وَهُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ [338] ، وَاللّهُ غَفُورٌ رَحِيمٌ [339] ، وَاللّهُ وَاسِعٌ عَلِيمٌ [340] ، وَاللّهُ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمٌ [341] ، وَكَانَ اللّهُ بِكُلِّ شَيْءٍ مُحِيطاً [342] ، وَكَانَ اللّهُ غَنِيّاً حَمِيداً [343] .جز او خدايى نيست ، رحمتش بىاندازه و مهربانىاش هميشگى است * خداى يكتا كه جز او هيچ معبودى نيست ، زنده و قائم به ذات [ و مدّبر و برپا دارنده و نگه دارنده همه مخلوقات ]است * جز او هيچ معبودى نيست ؛ تواناى شكستناپذير و حكيم است * جز او معبودى نيست ، زنده مىكند و مىميراند * پس برتر است خدا آن فرمانرواى حق [ از آنكه كارش بيهوده و عبث باشد ] * خداى يكتا كه معبودى جز او نيست ، پروردگار عرش بزرگ است * همه ستايشها در دنيا و آخرت ويژه اوست * و هيچ معبودى جز خداى يگانه قهّار نيست * و او حكيم و داناست * و خدا داراى فضل بزرگى است * و او شنوا و داناست * و خدا بسيار آمرزنده و مهربان است * و خدا بسيار عطا كننده و داناست * و خدا به همه چيز داناست * و خدا همواره بر هر چيزى احاطه دارد * و خدا همواره بىنياز و ستوده است* . ساير اوصاف جمال و جلال و كمال او را نيز در قرآن ببينيد ، آن گاه به روايات در باب توحيد و اوصاف حضرت حق بنگريد ، سپس با حوصلهاى كامل و دقتى وافر در صنع و آفرينش حضرت دوست نظر كنيد : در آفرينش خود و آنچه به شما عنايت شده ، در آفرينش موجودات ارضى ، سمايى ، بحرى ، برى ، ذره بينى و خلاصه از عرش تا فرش ، در كتبى كه با استناد به قرآن و روايات ، يا پيشرفت هاى علمى نوشته شده توجه بيشترى نماييد تا در حدّ ظرفيت عقلى و وجدانى خود به عظمت حضرت حق پى برده ، آن گاه بفهميد كه وقتى به مسجد مىرويد در خانه كدام ملك عظيم هستيد و كدام قدم در پيشگاه مقدس او راه دارد ؟!