گوشه‏اى ديگر از علم حق در آيات و روايات - عرفان اسلامی جلد 4

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

عرفان اسلامی - جلد 4

حسین انصاریان

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

گوشه‏اى ديگر از علم حق در آيات و روايات

قرآن درباره علم حق در آيات متعددى مسائل مهمى را طرح مى‏كند ، از جمله مى‏فرمايد :

إِنَّ اللَّهَ عِندَهُ عِلْمُ السَّاعَةِ وَيُنَزِّلُ الْغَيْثَ وَيَعْلَمُ مَا فِي الأَرْحَامِ [402] .

يقيناً خداست كه دانش قيامت فقط نزد اوست ، و [ تنها او ] باران را نازل مى‏كند ، و [ اوضاع و احوال ] آنچه را در رحم‏هاست مى‏داند .

درباره علم خداوند به تمام اعمال خوب و بد و كارهاى روا و نارواى مردم قرآن شريف مى‏گويد :

إِنَّ اللَّهَ عَلِيمٌ بِمَا يَصْنَعُونَ [403] .

بى‏ترديد خدا به آنچه انجام مى‏دهند داناست .

درباره علم پروردگار به سرائر و ضمائر مردم و اين‏كه خداوند از نيّات و افكار آنان آگاه است در قرآن مجيد آيات متعددى آمده است :

يَعْلَمُ خَائِنَةَ الأَعْيُنِ وَمَا تُخْفِي الصُّدُورُ [404] .

[ او ] چشم‏هايى را كه به خيانت [ به نامحرمان ]مى‏نگرد و آنچه را سينه‏ها پنهان مى‏دارند ، مى‏داند .

راوى حديث از حضرت صادق عليه‏السلام معنى « خائنة الاعين » را پرسيد . حضرت در پاسخ فرمود :

آيا نديده‏اى كه گاهى انسان چيزى را به طورى نگاه مى‏كند كه گويى آن را نمى‏بيند ، اين خائنه اعين است[405] .

محمد بن مسلم از امام صادق عليه‏السلام معنى آيه يَعْلَمُ السِّرَّ وَأَخْفى [406] را پرسيد ، حضرت فرمود :

سر آن چيزى است كه در ضميرت وجود دارد و آن را پنهان نگاه مى‏دارى و اخفى آن چيزى است كه زمانى به دلت خطور كرده ، آن گاه آن را فراموش كرده‏اى[407] !

شما اگر بخواهيد به علم حضرت او آگاه شويد ، ابتدا بايد به قسمتى از هويت و هستى موجودات واقف گرديد و دنياى اعجاب‏انگيز بعضى از مخلوقات را دقت كنيد ، سپس آن ها را نمونه كل هستى گرفته و با نظر به هستى و اين‏كه وسعت آن را تا قيامت و بعد از آن كسى آگاه نمى‏شود به دورنمايى بسيار دور از علم حق به موجودات آگاه شويد !!

عَنْ سُلَيْمانِ بْنِ سُفْيانِ ، قالَ : حَدَّثَني أَبُوعَليِّ الْقَصَّابِ قالَ : كُنْتُ عِنْدَ أَبي عَبْدِاللّهِ عليه‏السلام فَقُلْتُ : أَلْحَمْدُ لِلّهِ مُنْتَهى عِلْمِهِ فَقالَ : لا تَقُلْ ذالِكَ فَإِنَّهُ لَيْسَ لِعِلْمِهِ مُنْتَهى[408] .

سليمان بن سفيان مى‏گويد : ابو على قصاب گفت : در محضر حضرت صادق عليه‏السلام بودم ، پس گفتم : حمد خداى را به منتهاى علمش . حضرت فرمود : اين‏گونه مگو ؛ زيرا براى علم او نقطه منتها نيست .

امام صادق عليه‏السلام بنابر نقل صدوق در كتاب «التوحيد» مى‏فرمايد :

خداوند به تمام كائنات قبل از آفرينش آسمان ها و زمين آگاه بود[409] .

براى درك صفات حق به خصوص علم ، قدرت و اراده ، قبل از رجوع به كتب فلسفى ، ضرورى است به قرآن مجيد و روايات اصيل اسلامى مراجعه كرد ، آن گاه براى پى بردن به نقص و عيب كلام بعضى از فلاسفه در صفات حضرت حق به كتب فلسفه مراجعه نمود .

/ 244