در پايان روايت ، امام صادق عليهالسلام مىفرمايد :اگر شيرينى مناجات را نچشيدى و لذت مخاطبات را نيافتى و شربت رحمت و كرامت از دست حضرت محبوب ننوشيدى و حس كردى آن جناب به تو اقبال ندارد ، كنار در مسجد بايست كه تو لايق دخول به آن محيط مقدس و مبارك نيستى ؛ در جنب در مانند انسانى متحير و مضطر باش و همانند كسى كه چاره كار نداند و اميدش از همه جا قطع شده باشد و مدت عمرش رو به اتمام است ، در اين حالت اگر صاحب خانه بر دلت نظر كند و ببيند كه تو از دل و جان و با كمال اخلاص و تضرع و زارى و توبه و انابه به او ملتجى شدهاى از باب آقايى و بزرگواريش با چشم مهربانى و رحمت و لطف به تو نظر خواهد كرد و تو را به آنچه دوست دارى و راضى هستى ، موفق خواهد كرد ؛ چرا كه حضرت حق كريم و بزرگوار است و كرامت نسبت به بيچارگان و آويختگان به بابش را دوست دارد در قرآن مجيد فرموده : اجابت كننده خواسته مضطر و برطرف كننده سوء از بنده غم ديده ، كسى غير او نيست .خداوندا ! ما را از غوغاى ماديت نجات بخش و ما را از ظلمات وساوس و خيالات رهايى ده ، آلودگىها را از جان ما بشوى و روان ما را به حسنات اخلاقى بياراى كه اگر لطف و كرامت تو نباشد در بساط ما چيزى نخواهد بود و چيزى نخواهد ماند ، خداوندا ، توفيق ادامه شرح كتاب «مصباح الشريعة» را از اين گداى درگاه دريغ مدار . آمين يا ربّ العالمين .