عرفان اسلامی جلد 4

اسلام ، توجه به زن را از هنگام ولادت او تا همسر بودنش در خانه و به هنگام رعايت حق از اخلاق عالى انبيا مى‏داند .

اسلام ، تجاوز به حقوق زن و شخصيت او را از اعظم گناهان شمرده و بدرفتارى با زن را ظلم فاحش مى‏داند .

اسلام ، بهشت را زير پاى مادران مى‏داند[48] و عاق مادر و پدر را از رحمت حق محروم معرفى كرده است[49] .

اسلام براى پاك ماندن محيط پرقيمت خانه و پاك ماندن محيط اجتماع از هر نوع گناه و آلودگى از زن مى‏خواهد كه ادب ، عفت ، وقار ، كرامت ، اصالت ، شرافت و آداب الهى و انسانى خود را حفظ كند و براى اين‏كه بستر فساد و گناه و شهوت گسترده نگردد ، از خودنمايى و عشوه گرى و جلب توجه نامحرمان ، خوددارى كرده و تقواى الهى را مراعات نمايد .

در اسلام ، ارزش و شخصيت زن به پاكى و تقوا و عفت اوست و حضرت زهرا عليهاالسلام قيمت و اعتبار زن را در اين مى‏دانند كه با نامحرمان در رابطه نباشد !!

زنان بايد بدانند كه قوانينى كه در مسئله عفت و عصمت و لباس و زينت از طرف مولاى عالم حضرت حق براى آنان وضع شده در درجه اوّل به مصلحت خود آنان و در مرحله بعد به مصلحت خانه و اجتماع بوده و بايد توجه كنند كه گريز از آن قوانين اين همه بلا و مصيبت و ضربه‏هاى غير قابل جبران براى امت اسلامى به بار آورد .

بر يك زن مسلمان واجب است كه هم چون خديجه و زهرا و زينب كبرى و آسيه ومريم زندگى كرده و در همه شؤون حيات ، حافظ شرف و غيرت و حميت و عفت و تقوا باشد .

شخصيت زن بستگى به علم و تقوا و سلامت و پاكى او در همه شؤون حيات دارد .

زن ، زن است ، يعنى انسان و آدم است ، يعنى خليفه خدا در روى زمين است ، يعنى مادر است ، يعنى منبع تربيت بنى‏آدم است ، يعنى مادر انبيا و امامان عليهم‏السلام و رحم پاك او جايگاه رشد حكيمان و عارفان و فيلسوفان و انديشمندان و مؤدبان به آداب الهى است و چه فرق عظيم و بزرگى است بين اين‏گونه زنان و آنان كه عروسك شهوات بى‏غيرتان و بى‏شرف‏هاى روزگارند !!