عرفان اسلامی جلد 4

و چون مجرّد گشت و فرمانبردار شد ، بر اقوال و افعال حضرت حق اعتراض نكند و در مقام رضاى مطلق نسبت به جناب حق قرار بگيرد .

و علامت ترك اعتراض آن است كه جمله گفتار و افعال مولا را نيك بيند و نيك داند .

و چون مجرّد شد و فرمانبردار گشت و ترك اعتراض نمود ، بر اين هر سه كار تا آخر عمر ثبات و مداومت داشته باشد و ملالتى برايش نيايد كه اگر بى‏ثباتى كند و ملول شود ، جمله كارهاى او بى‏ارزش شود .

اى عزيز ! با ارزش‏ترين لباس براى دنيا و آخرت تو لباس سلوك است ، اين لباس براى تو مورث ورع ، زهد ، تقوا ، ايمان و همه فضايل و حسنات است و تو را از بيرون آراسته به تواضع و از درون آراسته به خشوع مى‏كند و اين لباس لباسى است كه حضرت دوست بر تو مى‏پسندد .

لباسى براى وطن اصلى تهيه كنيد كه آن لباس شما را از عذاب جهنم حفظ كند و در بهشت ابدى سازد .

اهل ظاهر ، وطن ، شهر مصور معين را مى‏دانند مثل قونيه و آقسرا و قيصريه ، غلط فهم كرده‏اند ؛ زيرا تمامت شهرها از مغرب تا مشرق يك زمين است ،و محققان ، وطن آن عالم را مى‏دانند كه ارواح پيش از اشباح به چندين هزار سال در آن رحمت بى‏زحمت آسوده بودند و از آنجا اينجا آمدند ، عاقبة الامر همه را باز رجوع بدان خواهد بودن ، آه و حسرت كه انسان ها پس از هبوط به اين جهان مادى و ظلمانى ، وطن اصلى خود را از ياد برده و به نعمت‏هاى مادى و گذراى جهان خاك دل خوش كرده‏اند[58] .

چون انسان گرفتار بند ماديات ، وطن اصلى را از ياد ببرد ، در مقام تهيه لباس براى وطن اصلى بر نخواهد آمد و فقط به لباس پارچه‏اى اين جهان كه تنها بدن را مى‏پوشاند ، دل خوش مى‏دارد و با آن لباس كه پس از چند روز كهنه مى‏شود به عجب و ريا و تزين و خيلاء آلوده مى‏گردد و از اثر اين آلودگى قلبش سياه و از رابطه خود با حضرت حق جدا گشته در اعمال و اخلاق چون حيوان پست و درنده‏اى خواهد شد !!

[ فَإذا لَبِسْتَ ثِيابَكَ فَاذْكُرْ سَتْرَ اللّهِ عَلَيْكَ ذُنُوبَكَ بِرَحْمَتِهِ وَأَلْبِسْ باطِنَكَ بِالصِّدْقِ كَما أَلْبَسْتَ ظاهِرَكَ بِثَوْبِكَ وَلْيَكُنْ باطِنُكَ فى سَتْرِ الرَّهْبَةِ وَظاهِرُكَ فى سَتْرِ الطّاعَةِ ]