اسباب لباس ظاهر و باطن - عرفان اسلامی جلد 4

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

عرفان اسلامی - جلد 4

حسین انصاریان

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

اسباب لباس ظاهر و باطن

امام صادق عليه‏السلام مى‏فرمايد :

با نظر عبرت و چشم بصيرت و ديده تحقيق به فضل حضرت حق بنگر كه وسايل پوشش را براى پوشاندن عيوب و نواقص ظاهرى براى تو خلق كرده و درهاى توبه و بازگشت را براى پوشيده شدن عيوب باطن و گناهان و اخلاق ناپسند به روى تو باز كرده است !!

بر تو لازم است از لباس ظاهر استفاده كنى و شكرش را به جاى آورى و شكر لباس ظاهر به اين است كه لباست لباس حرام و ظلم و ريا و لباس تزين و مفاخرت و مباهات نباشد ، بلكه اين لباس در بدن تو براى عبادت و خدمت به خلق قرار داشته باشد ، تا در سايه اين عبادت و خدمت به سعادت دو جهان برسى .

و بر تو واجب و لازم و ضرورى است كه براى علاج و پوشاندن گناهان و از بين بردن اخلاق سوء از در توبه و انابه به حضرت حق وارد شوى و تلخى درد هجر را به شيرينى قرب و وصال حضرت او تبديل كنى .

[ وَلا تَفْضَحْ أَحَدا حَيْثُ سَتَرَ اللّهُ عَلَيْكَ أَعْظَمَ مِنْهُ وَاشْتَغِلْ بِعَيْبِ نَفْسِكَ وَاصْفَحْ عَمَّا لا يُعْنيكَ أَمْرُهُ وَحالُهُ وَاحْذَرْ أَنْ يَفْنى عُمْرُكَ بِعَمَلِ غَيْرِكَ وَيَتَّجِرَ بِرَأْسِ مالِكَ غَيْرُكَ وَتَهْلِكَ نَفْسُكَ ، فَإِنَّ نِسْيانَ الذَّنْبِ مِنْ أَعْظَمِ عُقُوبَةِ اللّهِ فِى الْعاجِلِ وَأَوْفَرِ أَسْبابِ الْعُقُوبَةِ فِى الاْجِلِ وَاشْتَغِلْ بِعَيْبِ نَفْسِكَ ]

امام صادق عليه‏السلام مى‏فرمايد :

كسى را به بدى‏هايى كه از او خبر دارى رسوا و بى‏آبرو مكن ، خود تو همان انسانى هستى كه خداوند غفار قبايحى بدتر از آنچه كه از ديگران خبر دارى بر تو پوشانده و نگذاشته آبرويت به باد رود !

آبرو و شخصيت ديگران را محترم بدان و سعى كن از اعتبار ديگران كم نكنى ، به عيب خود مشغول باش و براى آن بكوش كه رفع عيب از اعظم مسائل زندگى و از بهترين كارهاست و هرچه براى تو انجامش و برنامه‏اش سود ندارد از آن درگذر و بترس از اين‏كه با مشغول شدن به عيب ديگران از طريق غيبت و تهمت و افترا عمرت را فنا كنى و اين سرمايه گرانبهاى هستى را از دست بدهى . در حديث است كه غيبت موجب عذاب غيبت كننده و كفاره گناهان غيبت شونده است ، آن چنان عمل مكن كه خوبى هاى تو سرمايه ديگران شود و ديگران به عمل تو از عذاب نجات پيدا كرده و تو به خاطر بدى‏هايى كه در حق ديگران كردى به عذاب مبتلا شوى !

در اين جملات نورانى چهار موضوع بسيار مهم مطرح است :

1 ـ حرمت اشتغال به عيوب ديگران .

2 ـ وجوب اشتغال به عيوب خود .

3 ـ چشم پوشى از آنچه سود براى دنيا و آخرت ندارد .

4 ـ خسارت نسيان ذنوب .

/ 244