عرفان اسلامی جلد 4

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

عرفان اسلامی - جلد 4

حسین انصاریان

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

قالَ رَسُولُ اللّهِ صلى‏الله‏عليه‏و‏آله : لا يَدْخُلُ مَلَكُوتَ السَّماوَاتِ قَلْبُ مَنْ مَلَأَ بَطْنُهُ[165] .

پيامبر صلى‏الله‏عليه‏و‏آله فرمود : قلب كسى كه شكمش پر است ، وارد ملكوت آسمان ها نمى‏شود .

قيلَ يا رَسُولَ اللّهِ أَىُّ النّاسِ أَفْضَلُ ؟ قالَ : مَنْ قَلَّ طُعْمَهُ وَضِحْكَهُ وَرَضِىَ بِما يَسْتُرُ بِهِ عَوْرَتَهُ[166] .

گفتند : يا رسول اللّه ! از مردم كداميك برترند ؟ فرمود : كسى كه غذا و خنده او كم باشد و به آنچه عيوب او را مى‏پوشاند ، خشنود باشد ، ( شايد كنايه از آراسته بودن انسان به حسنات اخلاقى باشد ) .

قالَ النَّبِىُّ صلى‏الله‏عليه‏و‏آله : الْفِكْرُ نِصْفُ الْعِبادَةِ وَقِلَّةُ الطَّعامِ هِىَ الْعِبادَةُ[167] .

پيامبر صلى‏الله‏عليه‏و‏آله فرمود : انديشه نصف عبادت است و كمى طعام خود عبادت .

وَقالَ رَسُولُ اللّهِ صلى‏الله‏عليه‏و‏آله : إِنَّ اللّهَ يُباهِى الْمَلائِكَةَ بِمَنْ قَلَّ طُعْمَهُ فِى الدُّنْيا يَقُولُ : أُنْظُرُوا إلى عَبْدى اِبْتَلَيْتُهُ بِالطَّعامِ وَالشَّرابِ فِى الدُّنْيا فَتَرَكَهُما لِأَجْلى اِشْهَدُوا يا مَلائِكَتى مَا مِنْ أَكْلَةٍ تَرَكَها لِأَجْلى إِلاّ أَبْدَلْتُهُ بِها دَرَجاتٍ فِى الْجَنَّةِ[168] .

رسول خدا صلى‏الله‏عليه‏و‏آله فرمود : خداوند به كسى كه غذايش در دنيا مختصر است به ملائكه مباهات مى‏كند و مى‏فرمايد : به بنده‏ام بنگريد ، او را به طعام و آشاميدنى آزمايش كردم ، هر دو را به خاطر من رها كرد . اى ملائكه ! شاهد باشيد غذايى را براى خاطر من ترك نمى‏كند مگر اين‏كه به جاى آن درجاتى در بهشت به او عطا مى‏كنم .

وَقالَ صلى‏الله‏عليه‏و‏آله : لا تُميتُوا الْقُلُوبَ بِكَثْرَةِ الطَّعامِ وَالشَّرابِ فَإِنَّ الْقَلْبَ كَالزَّرعِ يَمُوتُ إِذا كَثُرَ عَلَيْهِ الْماءُ[169] .

و نيز آن حضرت فرمود : دل ها را با طعام و آشاميدن زياد به مرگ و نابودى نكشيد ، حقيقتا قلب مانند زراعت است ، وقتى آب فراوان به او برسد از بين مى‏رود .

/ 244