امام صادق عليهالسلام در دنباله روايت مىفرمايد :حضرت خير البشر فرمود : وحى كرد خداوند عالم به من كه تواضع كنيد با يكديگر و هيچ كدام شما فخر مكنيد به ديگرى و زيادتى در اصل و نسب و حسب را مناط اعتبار مدانيد و مگوييد بعض شما به ديگرى كه من زيادتى به تو دارم ، چرا كه من از فلان قبيلهام و پسر فلانىام و استعدادم چنين و چنان است و تو چنين و چنانى ، چرا كه اينها نزد خداوند ارزش ندارد و غير تواضع و بندگى و اطاعت و عبادت نزد آن جناب مناط اعتبار نيست و نيز بايد هيچ كدام از شما با ديگرى در مقام بغى و ظلم نباشد ، چرا كه بغى و ظلم منافى تواضع است و تواضع نمىكند كسى براى خدا مگر اين كه حضرت حق مرتبه او را در دنيا و آخرت بلند مىگرداند .حضرت رسالت پناه آنچنان متواضع بود كه هرگاه به اطفال مىرسيد بر آنان سبقت سلام مىگرفت .اصل و ريشه تواضع از درك جلال و هيبت و عظمت خداست كه هر كس موفق به فهم اين واقعيتها شود سر تواضع به زير اندازد و خود را تسليم آن جناب نمايد ، عبادتى در پيشگاه حضرت او به مرحله قبولى نمىرسد مگر از روى تواضع و فروتنى باشد ، كسى به حقيقت تواضع راه نبرده مگر مقربان و آنان كه متصل به آن حضرتند و دل به عشق او خالص كردهاند كه راه به دست آوردن اين اتصال و خلوص ، معرفت است و معرفت نتيجه انس با قرآن و دقّت در معارف الهيّه است .خداوند متعال در قرآن مجيد در مقام بيان تواضع فرموده : وَعِبَادُ الرَّحْمنِ الَّذِينَ يَمْشُونَ عَلَى الْأَرضِ هَوْناً وَإِذَا خَاطَبَهُمُ الْجَاهِلُونَ قَالُوا سَلاَماً [368] .