به فرموده شارح « نهج البلاغة » آيه 157 سوره مباركه اعراف هدف و مواد رسالت را بيان مىكند كه دقت در آن مواد و اهداف هر صاحب عقل و انصافى را به اين نتيجه روشن مىرساند كه نياز به انبيا و اوليا يك نياز زير بنايى و ضرورى و طبيعى و عقلى است و انكار اين نياز مساوى با انكار نياز انسان به آب و هوا و نور است . الَّذِينَ يَتَّبِعُونَ الرَّسُولَ النَّبِىَّ الْأُمِّىَّ الَّذِى يَجِدُونَهُ مَكْتُوباً عِندَهُمْ فِى التَّورَاةِ وَالاْءِنْجِيلِ يَأْمُرُهُم بِالْمَعْرُوفِ وَيَنْهَاهُمْ عَنِ الْمُنْكَرِ وَيُحِلُّ لَهُمُ الطَّيِّبَاتِ وَيُحَرِّمُ عَلَيْهِمُ الْخَبَائِثَ وَيَضَعُ عَنْهُمْ إِصْرَهُمْ وَالْأَغْلاَلَ الَّتِى كَانَتْ عَلَيْهِمْ فَالَّذِينَ آمَنُوا بِهِ وَعَزَّرُوهُ وَنَصَرُوهُ وَاتَّبَعُوا النُّورَ الَّذِى أُنْزِلَ مَعَهُ أُوْلئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ [383] .همان كسانى كه از اين رسول و پيامبر « ناخوانده درس » كه او را نزد خود [ با همه نشانهها و اوصافش ] در تورات وانجيل نگاشته مىيابند ، پيروى مىكنند ؛ پيامبرى كه آنان را به كارهاى شايسته فرمان مىدهد ، و از اعمال زشت بازمىدارد ، و پاكيزهها را بر آنان حلال مىنمايد ، و ناپاكها را بر آنان حرام مىكند ، و بارهاى تكاليف سنگين و زنجيرهها [ ىِ جهل ، بىخبرى و بدعت را ] كه بر دوش عقل وجان آنان است برمىدارد ؛ پس كسانى كه به او ايمان آوردند و او را [ در برابر دشمنان ] حمايت كردند و ياريش دادند و از نورى كه بر او نازل شده پيروى نمودند ، فقط آنان رستگارانند . هدف و مواد رسالت در قرآن عبارت است از :1 ـ قيام انسانها به عدالت 2 ـ نشان دادن آيات و نشانههاى الهى 3 ـ تعليم كتاب كه واقعيتهاى هستى و حيات انسانى را در بر دارد .4 ـ تعليم حكمت كه دانستىها را در راه انجام گرفتنىها ( از هر شائبه و اختلاط با مسائل غير منطقى ) تصفيه مىنمايد .5 ـ امر به نيكىها و نهى از پليدىها .6 ـ برداشتن بارها و زنجيرهاى سنگينى كه از عوامل گوناگون ، انسانها را در خود مىفشارند .7 ـ روشنايى در حيات كه آرمان اعلاى حيات انسانها را معرفى و قابل وصول مىسازد .
لطفا منتظر باشید ...
