اقتداى به پيامبر اسلام صلى‏الله‏عليه‏و‏آله - عرفان اسلامی جلد 10

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

عرفان اسلامی - جلد 10

حسین انصاریان

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

اقتداى به پيامبر اسلام صلى‏الله‏عليه‏و‏آله

پيروى از پيامبر اسلام صلى‏الله‏عليه‏و‏آله محور و قطب تمام مسائل مادى و معنوى و دنيايى و آخرتى و ظاهرى و باطنى و قلبى و قالبى است و راهى براى شناخت خدا و اقتداى به او و شناخت انبيا و اقتداى به آنان و شناخت قرآن و اقتداى به اين كتاب آسمانى و شناخت ائمه عليهم‏السلام و اقتداى به آنان جز معرفت به پيامبر صلى‏الله‏عليه‏و‏آله و پيروى از وى و اقتداى به او نيست .

قُلْ إِن كُنْتُمْ تُحِبُّونَ اللّهَ فَاتَّبِعُونِى يُحْبِبْكُمُ اللّهُ وَيَغْفِرْ لَكُمْ ذُنُوبَكُمْ وَاللّهُ غَفُورٌ رَحِيمٌ [385] .

بگو : اگر خدا را دوست داريد ، پس مرا پيروى كنيد تا خدا هم شما را دوست بدارد ، و گناهانتان را بيامرزد ؛ و خدا بسيار آمرزنده و مهربان است .

مگر بدون شاگردى در مكتب رسول صلى‏الله‏عليه‏و‏آله مى‏توان خدا را شناخت ، مگر بدون اقتداى به او مى‏توان از خواسته‏هاى حضرت حق مطلع شد ، مگر بدون توسّل قلبى به حضرت او و فراگيرى دستورهايش و عمل به فرمان‏هايش مى‏توان با خدا و دستورهاى خدا آشنا شد ؛ راه خداشناسى و عبادت حقيقى ، شناخت رسول خدا صلى‏الله‏عليه‏و‏آله و اطاعت از دستورهاى اوست .

پس راه خداشناسى و طريق عشق واقعى به حضرت حق و راه اقتداى به خداى عليم ، پيروى از رسول خداست .

قرآن مجيد پيروى از رسول اسلام صلى‏الله‏عليه‏و‏آله را پيروى از همه انبيا و فرستادگان حق مى‏داند به متنى از آيات 29 تا 32 سوره توبه توجه كنيد[386] :

با كسانى از اهل كتاب كه به خدا و روز قيامت ايمان نمى‏آورند و آنچه را خدا و پيامبرش حرام كرده‏اند ، حرام نمى‏شمارند و دين حق را نمى‏پذيرند ، بجنگيد تا با دست خود در حالى كه [ نسبت به احكام دولت اسلامى ] متواضع و فروتن‏اند ، جزيه بپردازند و يهود گفتند : عُزير ، پسر خداست و نصارى گفتند : مسيح ، پسر خداست . اين گفتارى [ بى‏دليل و برهان ]است كه به زبان مى‏آورند و به گفتار كسانى كه پيش از اين [به حقايق ] كفر ورزيدند ، شباهت دارد ؛ خدا آنان را نابود كند ، چگونه [ از حق به باطل ]منحرف مى‏شوند . آنان دانشمندان و راهبانشان و مسيح پسر مريم را به جاى خدا به خدايى گرفتند ؛ در حالى كه مأمور نبودند مگر اين كه معبود يگانه را كه هيچ معبودى جز او نيست بپرستند ؛ منزّه و پاك است از آنچه شريك او قرار مى‏دهند .

همواره مى‏خواهند نور خدا را با سخنان باطل [ و تبليغاتِ بى‏پايه ]خود خاموش كنند ؛ ولى خدا جز اين كه نور خود را كامل كند ، نمى‏خواهد ، هر چند كافران خوش نداشته باشند .

پس از اين مقدمات كه در اين آيات بيان مى‏كند مى‏فرمايد :

هُوَ الَّذِى أَرْسَلَ رَسُولَهُ بِالْهُدَى وَدِينِ الْحَقِّ لِيُظْهِرَهُ عَلَى الدِّينِ كُلِّهِ وَلَوْ كَرِهَ الْمُشْرِكُونَ [387] .

/ 215