اقتدا به آيين حنيف - عرفان اسلامی جلد 10

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

عرفان اسلامی - جلد 10

حسین انصاریان

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

خداوند عزيز در قرآن مجيد مى‏فرمايد :

أُولئِكَ الَّذِينَ هَدَى اللّهُ فَبِهُدَاهُمُ اقْتَدِهْ [396] .

آنان [ كه در آيات گذشته به عنوان پيامبران از ايشان ياد شد ]كسانى هستند كه خدا هدايتشان كرد، پس به هدايت آنان اقتدا كن .

ملاحظه مى‏كنيد آيه شريفه راه اقتداى صحيح را نشان مى‏دهد .

انبياى الهى در جامعه بشرى بنا به نقل « نهج البلاغة » طبيبانند و خلق از نظر عقل و روح و نفس مريض و تنها راه علاج اين مرض به دست آن طبيبان است .

  • ما طبيبانيم شاگردان حق آن طبيبان طبيعت ديگرند ما به دل بى‏واسطه خوش بنگريم ما طبيبان فعاليم و مقال ملهم ما پرتو نور جلال[397]

  • بحر قلزم ديد ما را فانفلق كه بدل از راه نبضى بنگرند كز فراست ما به عالى منظريم ملهم ما پرتو نور جلال[397] ملهم ما پرتو نور جلال[397]

[ وَقالَ عَزَّوجَلَّ : ثُمَّ أَوْحَيْنَا إِلَيْكَ أَنِ اتَّبِعْ مِلَّةَ إِبْرَاهِيمَ حَنِيفاً [398] . فَلَوْ كانَ لِدين اللّهِ تَعالى مَسْلَكٌ اَقْوَمَ مِنَ الاِْقْتِداءِ لَنَدَبَ اَوْلياءَهُ وَاَنْبِياءَهُ اِلَيْهِ قَالَ النَّبىُّ صلى‏الله‏عليه‏و‏آله : فى الْقَلْبِ نورٌ لا يُضى‏ءُ اِلاّ فى اتِّباعِ الْحَقِّ وَقَصْدِ السَّبيلِ وَهُوَ مِنْ نُورِ الاَْنْبِياءِ مُودَعٌ فى قُلُوبِ الْمُؤْمِنينَ ]

اقتدا به آيين حنيف

و نيز خداوند عزّوجلّ در قرآن مجيد مى‏فرمايد :

اى حبيب من ! به تو وحى كردم كه به آيين حنيف ابراهيم اقتدا كن .

پس از ذكر اين آيه حضرت صادق عليه‏السلام مى‏فرمايند :

اگر از براى دين الهى مسلكى و راهى محكم‏تر و استوارتر از اقتداى به حق و پيروى صحيح بود عاشقان و انبياى خود را به آن دعوت مى‏فرمود :

و نيز از حضرت رسالت پناه نقل مى‏كنند :

در قلب مؤمن نورى است كه نمى‏درخشد مگر در سايه اقتداى به حق و اجتناب از باطل و اختيار كردن راه وسط و دورى از افراط و تفريط و اين نور در حقيقت نور انبياست كه خداوند مهربان در قلوب مردم مؤمن به امانت گذاشته است .

در پايان روايت بايد به اين نكته متذكّر شد كه :

دورى از اقتداى صحيح باعث خاموش شدن چراغ فطرت و افتادن در چاه ضلالت و از دست دادن سعادت دنيا و آخرت است و اين دورى آدمى را مصداق آيات زير مى‏نمايد :

سَوَاءٌ عَلَيْهِمْ ءَأَنْذَرْتَهُمْ أَمْ لَمْ تُنْذِرْهُمْ لاَ يُؤْمِنُونَ [399] .

/ 215