ابو ضمضم و عفو
پيامبر اسلام صلىاللهعليهوآله به يارانش مىفرمود :شما از اين كه مانند ابو ضمضم باشيد عاجز و ناتوانيد ؟عرضه داشتند : ابو ضمضم چگونه بوده ؟ فرمود : او انسانى بود كه هر وقت صبح مىكرد مىگفت :خداوندا ! من بدى و تقصير هر كس را نسبت به خود گذشتم و بندگانت را در اين زمينه حلال كرده و بخشيدم .خداوندا ! توفيق آراسته شدن به مكارم و محامد اخلاقى و پاك شدن از رذايل و پليدىهاى نفسانى را به همه ما مرحمت فرما كه آنچه بايد بيابيم ، تنها از خزانه عنايت تو بايد يافت كه نزد غير تو به حق تو چيزى يافت نمىشود و براى انسان غير تو يار و ياورى وجود ندارد .ما سرير سلطنت در بينوايى يافتيم سالها در يوزه كرديم از در صاحبدلان همت ما از سر صورت پرستى درگذشت پرتو شمع تجلّى بر دل ما شعله زد صحبت ميخوارگان از خاطر ما محو كرد بيش از اين در سر غرور و سرفرازى داشتيم گر چه آسيب فلك بشكسته ما را چون عبيد از درونهاى بزرگان موميايى يافتيم[427] لذّت رندى زترك پارسايى يافتيم مايه اين پادشاهى زان گدايى يافتيم لاجرم در ملك معنى پادشايى يافتيم اين همه نور و ضيا زان روشنايى يافتيم آن كدورتها كه از زهد ريايى يافتيم ترك سر كرديم و زان زحمت رهايى يافتيم از درونهاى بزرگان موميايى يافتيم[427] از درونهاى بزرگان موميايى يافتيم[427]