باب 48 : در نكوهش مراء و جدال و نزاع - عرفان اسلامی جلد 10

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

عرفان اسلامی - جلد 10

حسین انصاریان

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

و نيز آمده :

بزرگ‏ترين وزر و وبال تعريف از اشرار است[96] و نيز آمده :

چون فاجر و بدكار را مدح كنند عرش به لرزه آيد و غضب ربّ متوجه مدّاح گردد[97] .

بياييد دل از غير حق برداشته و زبان از مدح و وصف و تعريف و تكذيب و مذمّت بيجا پاك و لحظه لحظه وقت و عمر را صرف ثنا و ستايش حضرت حق كرده كه تجارتى سودمندتر از اين نيست كه جز خدا تكيه‏گاهى نيست و غير حضرت او جز مخلوق ضعيف ، چيزى نيست .

  • هر سو كه دويديم همه سوى تو ديديم هر قبله كه بگزيد دل از بهر عبادت هر سرو روان را كه در اين گلشن دهر است تا مهر رخت بر همه ذرات بتابيد در ظاهر و باطن به مجاز و به حقيقت هر عاشق ديوانه كه در جملگى توست از مغربى احوال مپرسيد كه او را سودا زده طرّه هندوى تو ديديم

  • هرجا كه رسيديم سر كوى تو ديديم آن قبله دل را خم ابروى تو ديديم بر رسته به بستان و لب جوى تو ديديم ذرات جهان را به تك و پوى تو ديديم خلق دو جهان را همه رو سوى تو ديديم بر پاى دلش سلسله موى تو ديديم سودا زده طرّه هندوى تو ديديم سودا زده طرّه هندوى تو ديديم

باب 48 : در نكوهش مراء و جدال و نزاع

قالَ الصّادِقُ عليه‏السلام :

اَلْمِراءُ داءٌ دَوِىٌّ وَلَيْسَ فِى الاِْنْسانِ خَصْلَةٌ اَشَرُّ مِنْهُ وَهُوَ خُلْقُ اِبْليسَ وَنِسْبَتُهُ .

فَلا يُمارى فى اَىِّ حالٍ كانَ اِلاّ مَنْ كانَ جاهِلاً بِنَفْسِهِ وَبِغَيْرِهِ ، مَحْرومًا مِنْ حَقايِقِ الدّينِ .

رُوِىَ اَنَّ رَجُلاً قالَ لِلْحُسَيْنِ بْنِ عَلِىٍّ عليهماالسلام :

اِجْلِسْ حَتّى نَتَناظَرَ فِى الدّينِ فَقالَ : يا هذا اَنا بَصيرٌ بِدينى ، مَكْشُوفٌّ عَلَىَّ هُداىَ فَاِنْ كُنْتَ جاهِلاً بِدينِكَ فَاذْهَبْ فَاطْلُبْهُ مالى وَلِلْمُماراةِ ؟ !

وَاَنَّ الشَّيْطانَ لَيُوَسْوِسُ لِلرَّجُلِ وَيُناجِيهِ وَيَقولُ : ناظِرِ النّاسَ فِى الدّينِ لِئَلاّ يَظُنُّوا بِكَ الْعَجْزَ وَالْجَهْلَ .

ثُمَّ الْمِراءُ لا يَخْلُو مِنْ اَرْبَعَةِ اَوْجُهٍ :

اِمّا اَنْ تَتَمارى اَنْتَ وَصاحِبُكَ فيما تَعْلَمانِ ، فَقَدْ تَرَكْتُما بِذلِكَ النَّصيحَةَ وَطَلَبْتُمَا الْفَضيحَةَ وَاَضَعْتُما ذلِكَ الْعِلْمَ .

اَوْ تَجْهَلانِهِ فَاَظْهَرْتُما جَهْلاً .

/ 215