روايات باب غيبت - عرفان اسلامی جلد 10

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

عرفان اسلامی - جلد 10

حسین انصاریان

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

غيبت آن است كه سخن گويى از كسى به صفتى كه آن صفت نزد حضرت حقّ عيب نباشد ، اما تو آن صفت را به گونه‏اى ذكر كنى كه بوى مذمّت بدهد ، يا وصفى از كسى بگويى كه آن وصف نزد آگاهان مذموم نيست ، ولى نحوه گفتار تو به صورتى باشد كه مستمع از سخنانت معناى مذمّت بفهمد .

خلاصه ، نسبت دادن كسى به صفتى به عنوان ذم و بدى غيبت است ، هر چند آن صفت نزد خداوند و عقلا عيب نباشد .

اما ذكر صفتى كه آن صفت نزد حق مذموم است و صاحبش بين مردم به آن صفت مشهور باشد و علّت شهرتش به آن عيب آن است كه خود حرمت خود را نگاه نداشته به اين معنى كه متظاهر به فسق و فجور و گناه علنى است و از جناياتش باك نمى‏كند و شرم و حيا ندارد بى‏مانع است ؛ زيرا كه اين‏گونه سخن‏گفتن در حقّ اين‏گونه مردم غيبت نيست ، هرچند صاحب آن اوصاف از شنيدن آنچه پشت سرش گفته شده دلگير شود .

امّا توجه داشته باش كه خود از آن اوصاف پاك باشى و قصد و غرضت از گفتن اوصاف او بيان حقّ باشد و اين كه مردم ، خود را از شرّ او در امان بدارند و از زيانش بر كنار به مانند و مواظب توطئه و نقشه او باشند كه غيبت اين‏گونه مردم و جاسوسى عليه آنان جايز بلكه لازم است كه اگر مردم از وضع اينان مطّلع نشوند به آنان و به كشورشان و به اموال و به دينشان ضربه غيرقابل جبران وارد خواهد شد .

ولى اگر غرض و قصدت از آنگونه گفتار حقّ و حقيقت نباشد ، گرچه در گفتارت صادقى ولى دچار اثم و گناه شده‏اى .

قرآن مجيد در آيه 12 سوره حجرات از غيبت به عنوان خوردن گوشت ميّت برادر مؤمن ياد كرده و اين‏گونه يادشدن از اين گناه دليل بر سنگينى بار اين معصيت است .

روايات باب غيبت

قالَ رَسولُ اللّهِ صلى‏الله‏عليه‏و‏آله : كُلُّ الْمُسْلِمِ عَلَى الْمُسْلِمِ حَرامٌ دَمُهُ وَمالُهُ وَعِرْضُهُ[139] .

رسول خدا صلى‏الله‏عليه‏و‏آله فرمود : خون و مال و آبروى هر مسلمانى بر هر مسلمان ديگر حرام است .

معناى روايت اين است كه هيچ كس حق دست‏اندازى به جان و مال و آبروى مسلمان را ندارد و غيبت دست‏اندازى به آبروى مسلمان است و اين دست‏اندازى را خداوند بزرگ و انبيا و ائمه عليهم‏السلام نمى‏پسندند .

وَقالَ صلى‏الله‏عليه‏و‏آله : لا تَحاسَدوا ، وَلا تَباغَضوا ، وَلا يَغْتَبْ بَعْضُكُمْ بَعْضًا وَكونوا عِبادَ اللّهِ اِخْواناً[140] .

و نيز آن حضرت فرمود : به يكديگر حسد نورزيد و نسبت به هم خشمگين نشويد و از يكديگر غيبت ننماييد و با هم در همه امور برادر باشيد .

قالَ النَّبِىُّ صلى‏الله‏عليه‏و‏آله : اِيّاكُمْ وَالْغيبَةَ فَاِنَّ الْغيبَةَ اَشَدُّ مِنَ الزِّنا فَاِنَّ الرَّجُلَ قَدْيَزْنى ويَتُوبُ فَيَتوبُ اللّهُ عَلَيْهِ وَاِنَّ صاحِبَ الْغيبَةِ لا يُغْفَرُ لَهُ حَتّى يَغْفِرَ لَهُ صاحِبُهُ[141] .

/ 215