باب 51 : در مذمّت حسد - عرفان اسلامی جلد 10

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

عرفان اسلامی - جلد 10

حسین انصاریان

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

به رسول خدا صلى‏الله‏عليه‏و‏آله گفتند :

مردى عمل خيرى انجام مى‏دهد و مردم وى را به آن خير مى‏ستايند ، حضرت فرمودند : اين خير گويى مردم بشارت دنيايى اوست ، بشارت آخرتش دراين آيه شريفه است[173] :

بُشْرَاكُمُ الْيَوْمَ جَنَّاتٌ تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ [174] .

[ به آنان مى‏گويند : ]امروز شما را مژده باد به بهشت‏هايى كه از زيرِ [ درختانِ ] آن نهرها جارى است .

راوى مى‏گويد :

به امام صادق عليه‏السلام عرضه داشتم : مردى وارد نماز مى‏شود نمازش را عالى و نيكو بجا مى‏آورد و قصدش اين است كه ديگران را به چنين نمازى وادار كند اين چه نمازى است ؟ فرمود : از ريا خارج است و اين يك نوع هدايت مردم به سوى خير است[175] .

  • دل من آينه توست مصّفا دارش رخ زيباى تو را آيينه‏اى مى‏بايد حيف باشد كه براى نقش من و مادروى چو تماشاى رخ خويش در او خواهى كرد مغربى مفرد و يكتا دلارام مدام مظهر اوست دلت مفرد و يكتا دارش[176]

  • از پى عكس رخ خويش مهيّا دارش از براى رخ زيباى تو زيبا دارش از پى نقش تويى نقش من و ما دارش پاك از بهر نظرگاه و تماشا دارش مظهر اوست دلت مفرد و يكتا دارش[176] مظهر اوست دلت مفرد و يكتا دارش[176]

باب 51 : در مذمّت حسد

قالَ الصّادِقُ عليه‏السلام : اَلْحاسِدُ يَضُرُّ بِنَفْسِهِ قَبْلَ اَنْ يَضُرَّ بِالْمَحْسودِ كَاِبْليسَ اَوْرَثَ بِحَسَدِهِ لِنَفْسِهِ اللَّعْنَةَ وَلاِدَمَ عليه‏السلامالاِْجْتِباءَ وَالْهُدى وَالرَّفْعَ اِلى مَحَلِّ حَقائِقِ الْعَهْدِ وَالاِْصْطِفاءِ .

فَكُنْ مَحْسودًا وَلا تَكُنْ حاسِدًا ، فَاِنَّ ميزانَ الْحاسِدِ اَبَدًا ضَعيفٌ بِثِقْلِ ميزانِ الْمَحْسودِ وَالرِّزْقُ مَقْسومٌ .

فَماذا يَنْفَعُ الْحَسَدُ الْحاسِدَ وَماذا يُضِرُّ الْمَحْسودَ الْحَسَدُ ؟

اَلْحَسَدُ اَصْلُهُ مِنْ عَمَى الْقَلْبِ وَجُحودِ فَضْلِ اللّهِ وَهُما جَناحانِ لِلْكُفْرِ .

وَبِالْحَسَدِ وَقَعَ ابْنُ آدَمَ فى حَسْرَةِ الاَْبَدِ وَهَلَكَ بِذلِكَ مَهْلَكًا لا يَنْجو مِنْهُ اَبَدًا .

وَلا تَوْبَةَ لِلْحاسِدِ لاَِنَّهُ مُصِرٌّ عَلَيْهِ مُعْتَقِدٌ بِهِ ، مَطْبوعٌ فيهِ يَبْدُو بِلا مُعارِضٍ لَهُ وَلا سَبَبٍ . وَالطَّبْعُ لا يَتَغَيَّرُ عَنِ الاَْصْلِ وَاِنْ عُولِجَ .

[ اَلْحاسِدُ يَضُرُّ بِنَفْسِهِ قَبْلَ اَنْ يَضُرَّ بِالْمَحْسودِ كَاِبْليسَ اَوْرَثَ بِحَسَدِهِ لِنَفْسِهِ اللَّعْنَةَ وَلاِدَمَ عليه‏السلامالاِْجْتِباءَ وَالْهُدى وَالرَّفْعَ اِلى مَحَلِّ حَقائِقِ الْعَهْدِ وَالاِْصْطِفاءِ ]

/ 215