ضرر حسادت - عرفان اسلامی جلد 10

ضرر حسادت

امام صادق عليه‏السلام دراين بخش همانند بخش قبل به يكى ديگر از رذايل اخلاقى كه ريشه در وجود ابليس دارد و شاخه‏اى از شجره زقوم جهنم است يعنى حسد اشاره مى‏كنند .

بعضى مردم كم ظرفيت و پست چشم ندارند كه علم و يا مال و يا جاه و يا شهرت به حق ،و يا جمال و جلال الهى كسى را ببينند ،و مى‏كوشند با وسايل مختلف و خدعه و حيله و مكرر و دغل كارى ، آنچه نعمت از عنايت حضرت حق به اشخاص داده شده سلب كنند و حتى حاضرند جان اشخاص را در اين زمينه از بين ببرند !

حسد ، گناه بسيار بزرگى است واين گناه ، مولّد گناه غيبت ، تهمت ، قتل ، غارت و از بين بردن عرض و آبروى مردم است ،ولى حسود بايد بداند در اين راه تمام ضربه‏ها و زيان‏ها و خسارت‏ها متوجّه خود اوست و محسود از حسد او زيان حقيقى نمى‏بيند ، بلكه توليد بلا به وسيله حسد براى محسود ، ثواب الهى و ترفيع درجه ومقام دارد .

علماى شيعه ، امثال علامه مجلسى رحمه‏الله حسد را برابر با آيات و روايات نوعى اعتراض به حضرت حق مى‏دانند ، واين اعتراض را متوجه حكمت و عدل خدا و نوعى كفر به حساب مى‏آورند .

امام صادق عليه‏السلام درابتداى روايت مى‏فرمايد :

ضرر حسد در مرحله اول به محسود مى‏رسد و اگر متوجه محسود شود آن ضرر براى او نردبان ترقى است ، همانند حسد ابليس به حضرت آدم ،كه آن حسد براى ابليس لعنت دايمى به بار آورد و براى آدم اجتبا و هدايت و رفعت به حقايق عهد و نبوّت به بار آورد .

[ فَكُنْ مَحْسودًا وَلا تَكُنْ حاسِدًا ، فَاِنَّ ميزانَ الْحاسِدِ اَبَدًا ضَعيفٌ بِثِقْلِ ميزانِ الْمَحْسودِ وَالرِّزْقُ مَقْسومٌ . فَماذا يَنْفَعُ الْحَسَدُ الْحاسِدَ وَماذا يُضِرُّ الْمَحْسودَ الْحَسَدُ ؟ اَلْحَسَدُ اَصْلُهُ مِنْ عَمَى الْقَلْبِ وَجُحودِ فَضْلِ اللّهِ وَهُما جَناحانِ لِلْكُفْرِ .

وَبِالْحَسَدِ وَقَعَ ابْنُ آدَمَ فى حَسْرَةِ الاَْبَدِ وَهَلَكَ بِذلِكَ مَهْلَكًا لا يَنْجو مِنْهُ اَبَدًا ]

حسد حاسد

محسود ديگران باشى بى مانع است ، تمام عيب و نقص دراين است كه دچار حسد باشى ، ميزان محسود در پيشگاه حق سنگين و كفّه حاسد سبك و بى‏ارزش است ، آنچه از طرف حضرت حق از امور مادى و يا معنوى بايد به افراد عنايت شود عنايت مى‏شود و حسد حاسد نمى‏تواند مانع لطف و مرحمت حضرت دوست باشد .

حسد چه نفعى به حاسد مى‏دهد و كدام ضرر را متوجه محسود مى‏نمايد ، اصل حسد از بى معرفتى و كوردلى وانكار عنايت خداست ،وبايد به اين معنا توجه داشت كه كوردلى وانكار فضل حق دوبال كفرند .

به سبب حسد ، فرزند آدم دچار حسرت ابدى شد و به چاهى از هلاكت افتاد كه تا ابد نجاتى برايش نيست .

[وَلا تَوْبَةَ لِلْحاسِدِ لاَِنَّهُ مُصِرٌّ عَلَيْهِ مُعْتَقِدٌ بِهِ ، مَطْبوعٌ فيهِ يَبْدُو بِلا مُعارِضٍ لَهُ وَلا سَبَبٍ . وَالطَّبْعُ لا يَتَغَيَّرُ عَنِ الاَْصْلِ وَاِنْ عُولِجَ ]