حقيقت سخاوت - عرفان اسلامی جلد 10

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

عرفان اسلامی - جلد 10

حسین انصاریان

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

حقيقت سخاوت

امام صادق عليه‏السلام در اين فصل به يكى از مهم‏ترين فضايل اخلاقى و صفات ملكوتى و حقيقتى كه مصدر و منشأش حضرت ربّ‏الارباب است يعنى سخاوت اشاره مى‏كنند .

امام مى‏فرمايد :

سخاوت از اخلاق انبياى الهى است و آن ستون و تكيه‏گاه ايمان است و چون سخاوت اقتضاى ايمان است ، پس مؤمنى نيست مگر اين كه سخى است و كسى سخاوت ندارد مگر اين كه صاحب يقين به حقايق الهيّه است و همّتش اعلا همّت مى‏باشد ، سخاوت و كرم لباس و شعاع نور يقين است و هر كس آگاه شود كه مقصود از سخاوت ، رسيدن به مقام قرب و لقاى حضرت اوست امر سخاوت براى او بسيار آسان مى‏شود .

در حديثى از رسول خدا صلى‏الله‏عليه‏و‏آلهآمده :

سخاوت و كرم جبلّى و فطرى و طبيعى عاشقان خداست كه هر چه ربط به مبدأ بيشتر باشد رابطه انسان با امور مادى كه مايملك اوست كمتر است ، چرا كه سخى آنچه دارد از خدا مى‏داند و به اين معنى باور و يقين دارد و صرف آنچه در دست اوست براى او در راه محبوب سخت و مشكل نيست .

سخاوت بر چيزى واقع مى‏شود كه محبوب و معشوق انسان است نه بر اشيايى كه انسان لازم ندارد و به آن‏ها دلبستگى نيست چنان در قرآن آمده :

لَن تَنَالُوا البِّرَّ حَتَّى تُنْفِقُوا مِمَّا تُحِبُّونَ [225] .

و آنچه از هر چيزى انفاق مى‏كنيد [ خوب يا بد ، كم يا زياد ، به اخلاص يا ريا ]يقيناً خدا به آن داناست .

در اينجا بسيار مهّم است كه حضرت صادق عليه‏السلام مى‏فرمايد :

اقلّ مرحله سخاوت بذل مال دنياست و اين جمله به خاطر اين است كه اكثر مردم غرق در عشق به مال و منالند و چون چيزى در راه خدا بدهند تصوّر مى‏كنند كار بسيار بزرگ و مهمى كرده‏اند در حالى كه اينطور نيست چون امور مادى نسبت به امور معنوى امرى ناچيز است ، پس عمل در امور مادى هم در مقابل امور معنوى مسئله مهمّى نيست ، اين است كه بذل مال اقلّ سخاوت و بذل جان در راه خدا سخاوت اعظم در اين عالم است .

سخاوت انبيا

نياز انسان در تمام شؤون حيات به رسالت و نبوّت انبياى گرامى نيازى فطرى و ضرورى است .

اگر پيامبران الهى به رسالت مبعوث نمى‏شدند اثرى از سعادت دنيا و آخرت براى احدى نبود .

اگر رسولان خدا در فضاى حيات انسانى تجلّى نمى‏كردند ، آثارى از ارزش‏هاى واقعى در عرصه زندگى ديده نمى‏شد .

/ 215