انديشه قبل از اقدام
فـَالنـّاظـِرُ بـِالْقـَلْبِ الْعـامِلُ بِالْبَصَرِ يَكُونُ مُبْتَدَاءُ عَمَلِهِ اَنْ يَعْلَمَ؛ اَعَمَلُهُ عَلَيْهِ اَمْ لَهُ؟ فَاِنْ كانَ لَهُ مَضى فيهِ وَ اِنْ كانَ عَلَيْهِ وَقَفَ عَنْهُ. [ نهج البلاغه، خ 154، ص 450. ]
كـسـى كـه بـا بـيـنـايـى دلش مـى نـگـرد و بـا بـصـيـرت عـمـل مـى كـنـد، آغـاز كـارش ايـن اسـت كـه بـايـد بـدانـد آيـا عـمل او به ضرر اوست يا به نفع او؟ اگر به سود اوست، حركت خود را ادامه بدهد و اگر به زيان اوست، از حركت در مسيرى كه به زيان او مى انجامد، بازايستد.
عبرت گيرى زاييده تفكر
رَحِمَ اللّهُ امْرَاءً تَفَكَّرَ فَاعْتَبَرَ وَاعْتَبَرَ فَاَبْصَرَ. [ نهج البلاغه، خ 102، ص 302. ]
خـدا بـيـامـرزد كـسـى را كه بينديشد و عبرت گيرد، عبرت گيرد و به بينايى و بصيرت دست يابد.