حق و باطل
حق پويى و حق گويى
اَلْحَقُّ مِنْجاةٌ لِكُلِّ عامِلٍ وَ حُجَّةٌ لِكُلِّ قائِلٍ. [ شرح غررالحكم، ج 1، ص 378. ]
حق، عمل كننده اش را وسيله نجات است و گوينده اش را حُجت.
آثار خونريزى بناحق
اِيـّاكَ وَ الدِّمـاءَ وَ سـَفـْكـَهـا بـِغَيْرِ حِلِّها فَاِنَّهُ لَيْسَ شَىْءٌ اَدْعى لِنِقْمَةٍ، وَ لا أَعْظَمَ لِتَبِعَةٍ وَ لا أَحْرَى بِزَوالِ نِعْمَةٍ، وَانْقِطاعِ مُدَّةٍ، مِنْ سَفْكِ الدِّماءِ بِغَيْرِ حَقِّها. [ نهج البلاغه، ن 53، ص 1029. ]
از خـون ريـزى نـاروا سـخـت بـپـرهيز كه آن به خشم خدا نزديكترين است و بزرگترين كيفر را بدنبال دارد و هم زوال نعمت و سرنگونى را زمينه سازترين است.