عذاب بعد از نعمت - یک هزار سخن از حضرت علی (علیه السلام) نسخه متنی

عذاب بعد از نعمت

اِنَّ اللّهَ لَمْ يَقْصِمْ جَبَّارِى دَهْرٍ قَطُّ اِلاّ بَعْدَ تَمْهِيلٍ وَ رَخَاءٍ، وَ لَمْ يَجْبُرْ عَظْمَ أَحَدٍ مِنَ الاُْمَمِ إِلا بَعْدَ أَزْلٍ وَ بَلاَءٍ. [ نهج البلاغه، خ 87، ص 219. ]

خـداونـد هـرگـز جـبـاران دنـيا را در هم نشكسته مگر پس از آنكه به آنان نعمت فراوان بخشيد. و هـرگـز اسـتـخـوان شـكـسـتـه زنـدگـى مـلتـى را تـرمـيـم نـكـرده مـگـر پـس از آزمـايـش و تحمل مشكلات فراوان.

آزمايش در مواجهه با مشكلات

عِنْدَ تَعاقُبِ الشَّدائِدِ تَظْهَرُ فَضائِلُ الاِْنْسانِ. [ شرح غررالحكم، ج 4، ص 320. ]

ارزش آدمى به هنگام مواجهه با مشكلات آشكار مى شود.