حيا از خويشتن
مـَنِ اسـْتـَحـْيـى مـِنَ النـّاسِ وَ لَمْ يـَسـْتـَحـْىِ مـِنْ نـَفـْسـِهِ فـَلَيـْسَ لِنـَفـْسـِهِ عـِنـْدَ نـَفـْسـِهِ قَدْرٌ [ شرح نهج البلاغه، ابن ابى الحديد، ج 20، ص 265. ]
آن كـه از مـردم حـيـا كـنـد، بـى آن كـه از خـويـشـتـن شـرمـش آيـد، بـراى خـود، ارزشـى قائل نيست.