ناپايدارى روزگار - یک هزار سخن از حضرت علی (علیه السلام) نسخه متنی

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

یک هزار سخن از حضرت علی (علیه السلام) - نسخه متنی

پایگاه طوبی

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
توضیحات
افزودن یادداشت جدید


ناپايدارى روزگار


رُبَّ مـُسـْتـَقـْبـِلٍ يـَوْمـاً لَيـْسَ بـِمـُسـْتـَدْبـِرِهِ وَ مـَغـْبـُوطٍ فـى اَوَّلِ لَيـْلِهِ قـامَتْ بَواكِيهِ فى اخِرِهِ. [ نهج البلاغه، ح 372، ص 1267. ]

بـسـا كـسـانـى كـه روزى را بـه پـيـشـتـاز شـتـابـنـد كـه بـدرقـه اش را فـرصـتـى نـيـابـنـد "اجـل او را بـه شـب مـُهـلت نـدهـد" و بـسـا كـسـى كـه بـر "خـوشـى" او در اول شـب غـبـطـه بردند و در آخرش گريه كنندگان بر او برخاستند "آرى سر شب تخت و تاج داشت و بامداد به زير خاك رفت".

نعمت هاى ناپايدار


لا تَنالُونَ مِنْها نِعْمَةً اِلاّ بِفَراقِ أُخْرى. [ نهج البلاغه، خ 145، ص 440. ]

از دنيا به نعمتى نمى رسيد، جز آن كه نعمتى را از دست مى دهيد.

/ 543