آداب دوستى
اُبْذُلْ لِصَدِيقِكَ كُلَّ الْمَوَدَّةِ... وَ لا تَقُصَّ إلَيْهِ بِكُلِّ أَسْرارِكَ. [ شرح غررالحكم، ج 2، ص 233. ]
همه محبتت را به پاى دوستت بريز ولى همه اسرارت را در اختيار او نگذار.
حق برادر و دوست واقعى
لا يـَكـُونُ الصَّديـقُ صـَديـقـاً حـَتـّى يـَحـْفـَظَ أَخـاهُ فـى ثـَلاثٍ: فـى نـَكـْبـَتـِهِ وَ غـَيـْبَتِهِ وَ وَفاتِهِ. [ نهج البلاغه، ح 129، ص 1150. ]
دوسـت هـنـگـامـى، بـه حـقـيـقـت دوسـت اسـت كـه دوسـتـى بـرادرش را در سـه حال نگاه دارد: به روزگار نكبت، در هنگام غيبت و پس از رحلت.