فراق دوستان - یک هزار سخن از حضرت علی (علیه السلام) نسخه متنی

فراق دوستان

فَقْدُالاَْحِبَّةِ غُرْبَةٌ. [ نهج البلاغه، ح 62، ص 1115. ]

از دست دادن دوستان، غربت است.

دوست واقعى

1ـ اَلصَّديقُ اِنْسانٌ هُوَ اَنْتَ اِلاّ اَنَّهُ غَيْرُكَ. [ شرح غررالحكم، ج 2، ص 65. ]

دوسـت كـسى است كه با تو يكى است "تو را به منزله خود بداند" گر چه "به حسب ظاهر" غير از تو است.

2ـ اَلصَّديقُ مَنْ صَدَقَ غَيْبُهُ. [ شرح غررالحكم، ج 1، ص 301. ]

دوست خوب كسى است كه در پنهانى نيز دوست باشد.