زهد - یک هزار سخن از حضرت علی (علیه السلام) نسخه متنی

زهد

حقيقت زهد

أَيُّهـَا النَّاسُ الزَّهَادَةُ قِصَرُ الاَْمَلِ وَالشُّكْرُ عِنْدَ النَّعَمِ وَالْوَرَعُ عِنْدَ الَْمحَارِمِ فَإِنْ عَزَبَ ذلِكَ عَنْكُمْ فَلا يَغْلِبِ الْحَرَامُ صَبْرَكُمْ. [ نهج البلاغه، خ 80، ص 180. ]

اى مـردم! زهـد يـعـنـى كـوتـاهـى آرزو، شـكـر و سـپـاس در بـرابـر نـعـمـت و پـارسـائى در مقابل گناه. اگر نتوانستيد همه اين صفات را فراهم سازيد، مواظب باشيد حرام بر اراده و صبر شما چيره نگردد.

نتيجه زهد و آزادگى

اِزْهَدْ فِى الدُّنْيَا يُبَصِّرْكَ اللّهُ عَوْرَاتِهَا وَ لاَ تَغْفُلْ فَلَسْتَ بِمَغْفُولٍ عَنْكَ! [ نهج البلاغه، ح 383، ص 1272. ]

در دنـيـا زاهـد بـاش خـدا زشـتـيهاى آن را به تو مى نماياند و بى خبر ممان كه از تو بى خبر نخواهند ماند.