طرد عيب جويان
وَلْيَكُنْ أَبْعَدُ رَعِيَّتِكَ مِنْكَ وَ أَشْنَؤُهُمْ عِنْدَكَ أَطْلَبَهُمْ لِمَعائِبِ النّاسِ. [ نهج البلاغه، ن 53، ص 997. ]
و از رعيت آن را از خود دورتر دار و با او دشمن باش كه عيب مردم را بيشتر جويد.
افراط در سرزنش
اَلاِْفْراطُ فى المَلامَةِ يَشُبُّ نارَ اللِّجاجَةِ. [ شرح غررالحكم، ج 2، ص 43. ]
زياده روى در نكوهش، آتش لجاجت را شعله ور مى سازد.