پيامدهاى بى توجهى به كشاورزان - یک هزار سخن از حضرت علی (علیه السلام) نسخه متنی

پيامدهاى بى توجهى به كشاورزان

اِنَّما يُؤْتى خَرابُ الاَْرْضِ مِنْ إِعْوازِ أَهْلِها وَ اِنَّما يُعْوِزُ أَهْلُها لاِِشْرافِ أَنْفُسِ الْوُلاةِ عَلَى الْجَمْعِ وَ سُوءِ ظَنِّهِمْ بِالْبَقاءِ وَ قِلَّةِ إِنْتِفاعِهِمْ بِالْعِبَرِ. [ ، ص 1013. ]

خـرابـى زمـيـن نـاشـى از تنگدستى كسانى است كه بر روى آن كار مى كنند. كشاورزان هنگامى تـنـگـدسـت گـردنـد كـه واليـان و دولتـمـردان بـه گـردآورى مال، روى آورده از رخدادها عبرت نگيرند.

كمال

نشانه كمال

اَلْكامِلُ مَنْ غَلَبَ جِدُّهُ هَزْلَهُ. [ شرح غررالحكم، ج 2، ص 562. ]

كامل كسى است كه جدّيتش بر شوخ طبعى او چيره گردد.

در جستجوى كمال

اَلْكَمالُ فِى الدُّنْيا مَفْقُودٌ. [ شرح غررالحكم، ج 1، ص 91. ]

تمامى كمال ها در دنيا به دست نيايد.