انصاف با مردم
اِرْضَ مِنَ النّاسِ بِما تَرْضاهُ لَهُمْ مِنْ نَفْسِكَ. [ نهج البلاغه، ن 31، ص 921. ]
از |بـرخـورد| مـردمـان خـرسـنـد بـاش به همان نسبت كه دوست دارى مردم از برخورد تو خرسند شوند.
معاشرت نيكو
خالِطُوا النّاسَ مُخالَطَةً إِنْ مِتُّم مَعَها بَكَوْا عَلَيْكُمْ وَ إِنْ عِشْتُمْ حَنُّوا اِلَيْكُمْ. [ ، ح 9، ص 1092. ]
بـا مـردم چـنـان مـعـاشـرت كـنـيـد كـه اگر مرديد بر شما بگريند و اگر زنده مانديد به شما مهربانى ورزند.