لوامع صاحبقرانی جلد 8

‌صفحه‌ى 324

(و روى عبد الرّحمن بن اعين عن ابى جعفر (صلوات اللَّه عليه) قال الصّبىّ يصوم عنه وليّه اذا لم يجد هديا)

(1) و مرويست در صحيح كه حضرت امام محمد باقر (صلوات اللَّه عليه) فرمودند كه اگر ولى احرام به بندد صبى را: بر ولى است كه هدى از خود بكشد از جهة او و اگر نداشته باشد بدل از هدى ده روز روزه مى‏گيرد، و در بنده كه باذن مولى احرام گرفته باشد مولى مخير است ميان هدى كه به او دهد يا از جهة او بكشد يا امر كند كه روزه بگيرد چنانكه احاديث صحيحه به اسانيد متواتره منقولست از ائمه هدى (صلوات اللَّه عليهم) بر آن‏

(و روى عن عمران الحلبيّ انّه قال سئل ابو عبد اللَّه (صلوات اللَّه عليه) عن رجل نسى ان يصوم الثّلاثة الايّام الّتى على المتمتّع اذا لم يجد الهدى حتّى يقدم إلى اهله قال يبعث بدم)

(2) و به نوزده سند صحيح منقولست كه از آن حضرت (صلوات اللَّه عليه) پرسيدند از شخصى كه فراموش كند آن سه روزى را كه بر متمتع است هر گاه نيابد هدى را تا به خانه خود رسد حضرت فرمودند كه سال ديگر هدى مى‏فرستد كه در منى بكشند، و اين حديث محمولست كه وقتى برسد كه ذو الحجه بيرون رفته باشد، و احاديثى كه وارد شده است كه ده روز را در خانه مى‏گيرد محمولست بر جمعى كه در آن حوالى باشند كه پيش از خروج ذى الحجه به خانه رسند كه توانند سه روز را در ماه ذى الحجه بگيرند