لوامع صاحبقرانی جلد 8

‌صفحه‌ى 389

فرمودند كه اول صلوات آن حضرت با انبيا و رسل فرستاده‏اند و بعد از آن بخصوص اگر مؤخر نيز باشد باز مراد است و ليكن ظاهر اين دعاها از حضرت سيد المرسلين (صلّى الله عليه وآله وسلّم) باشد و آن حضرت رعايت ادب انبيا (صلوات اللَّه عليهم) كرده‏اند و صدوق رعايت ادب آن حضرت كرده است و هر دو خوبست‏

(النّظر إلى الكعبة فاذا دخلت المسجد فانظر إلى الكعبة و قل الحمد للّه الّذى عظّمك و شرّفك و كرّمك و جعلك مثابة للنّاس و أمنا مباركا و هدى للعالمين)

(1) ديگر نظر به كعبه معظمه است در مرتبه اولى و اين پيش از دخول باب بنى شيبه دست مى‏دهد الحال كه مسجد بزرگ شده است از باب سلم كه داخل مى‏شوند كعبه ظاهر مى‏شود پس بگو كه جميع حمدها و سپاسها مخصوص ذات مقدس خداونديست كه ترا بزرگ كرده است و مشرف گردانيده است به تشريفات بسيار كه انبيا و اوصيا در تو نماز كرده‏اند، و محل ولادت سيد الوصيين، و مكرم ساخته است ترا كه قبله عالميانت گردانيده است و محل رجوع ايشان يا محل ثواب ايشان يا قبله عالميانت كرده است و محل امن گردانيده است كه هر كه داخل در تو شود ايمن باشد از عذاب الهى و بركت گردانيده است ترا كه همه كس منفعتهاى دنيوى و اخروى به بركت تو بيابند و هدايت كننده عالميان باشى به اعتبار آيات بيّنات كه بعد از اين آيات فرموده است، و حديث صحيح ابن عمار مشتمل است بر دعاى بزرگ كه اين جزو اوست و آن دعا با ساير ادعيه مذكور است در رساله روضه‏