لوامع صاحبقرانی جلد 8

‌صفحه‌ى 422

الشّمس يوم عرفة فاقطع التّلبية و اغتسل و صلّ بها الظّهر و العصر بأذان واحد و اقامتين و انّما تتعجّل فى الصّلاة و تجمع بينهما لتفرغ للدّعاء فانّه يوم دعاء و مسألة ثمّ ائت الموقف و عليك السّكينة و الوقار وقف بسفح الجبل فى ميسرته و ادع بدعاء الموقف و ادع لأبويك كثيرا و استوهبهما من ربّك عزّ و جلّ و لا تقف الّا و أنت على طهر و قد اغتسلت و لا تفض منها حتّى تغيب الشّمس فانّك ان افضت قبل غروبها لزمك دم شاة)

(1) پس چون به عرفات رسى خيمه خود را در نمره بزن كه از حدود عرفاتست و از عرفات نيست و آن نزديكست به مسجدى كه در آنجا واقع است و حضرت سيد المرسلين (صلّى الله عليه وآله وسلّم) در آنجا نماز ظهر و عصر را به جا آوردند و خطبه ثقلين را خواندند. و اكثر اينها مذكور است در صحيحه معاويه در كيفيت حج آن حضرت، و در باب اقسام حج گذشت و اين عبارات در صحيحه ديگر از ابن عمار منقولست كه حضرت سيد المرسلين (صلّى الله عليه وآله وسلّم) خيمه و قبه خود را در نمره زدند، پس چون اول ظهر داخل شود در روز عرفه ديگر تلبيه مگو چنانكه در احاديث صحيحه وارد شده است و غسل روز عرفه و غسل وقوف را بكن. و ظاهر آنست كه يك غسل از جهة هر دو كافى باشد و نماز ظهر و عصر را به يك اذان و دو اقامه به جا آور به آن كه از جهة ظهر در اول [اذان‏] و اقامت بگو و نماز ظهر را بكن و بعد از آن اقامت از جهة نماز عصر بگو و عصر را واقع ساز. و چرا تعجيل مى‏كنند نماز را يعنى نماز عصر را چنانكه در عبارت صحيحه و انما تعجّل العصر است و غرض اين است كه در بسيار جائى كه جمع مى‏كنند ظهر را تاخير مى‏كنند و عصر را تعجيل و اين خانه چنين است زيرا كه مقصود از جمع اين است كه هر