لوامع صاحبقرانی جلد 8

‌صفحه‌ى 437

يفعل عوام النّاس و لا باس ان تاخذ حصى الجمار من حيث شئت من الحرم الّا من المسجد الحرام و مسجد الخيف و تكون منقّطة كحليّة مثل الانملة او مثل حصى الخذف و اغسلها و هى سبعون حصاة و شدّها فى طرف ثوبك و احتفظ بها)

(1) ديگر برداشتن سنگ ريزه‏هاى جمرات ثلث است از مشعر و اگر خواهى از جائى كه در منى فرو آمده بر مى‏توانى داشت و ليكن بهتر آنست كه از مشعر بردارى و مى‏بايد كه سنگ ريزه باشد و نينداخته باشند، و مستحب است كه يك يك برچيند، و سنگ بزرگى را بر ندارند كه بشكنند چنانكه عوام چنين مى‏كنند و علما چنين نمى‏كنند زيرا كه متابعت سيد الانبياء (صلّى الله عليه وآله وسلّم) مى‏كنند و آن حضرت برچيدند، و باكى نيست كه از هر جاى حرم كه خواهيد برداريد مگر از مسجد الحرام و مسجد خيف كه از آنجاها بر نمى‏توان داشت چنانكه گذشت كه سنگ ريزه جزو مسجد است و تخصيص اين دو مسجد از آن جهة است كه در آن وقت و الحال نيز نديديم كه مسجد ديگر باشد و از هيچ مسجدى بر نمى‏توان داشت، و سنت است كه بومش سرمه باشد و نقطه نقطه از رنگهاى ديگر داشته باشد و مثل بند انگشت باشد يا مانند سنگ ريزه كه عوام آنجا بر يكديگر مى‏اندازند، و بشوى سنگها را كه بر مى‏دارى و آن هفتاد سنگ ريزه است زيرا كه در روز عيد جمره عقبه را به هفت سنگ ريزه مى‏زنند و سه روز ايام تشريق هر سه روز جمره را مى‏زنند هر جمره را هفت سنگ شصت و سه سنگ مى‏شود، و مى‏بايد كه اين هفتاد را بردارد بلكه از باب احتياط بيشتر بردارد كه اگر سنگ ريزه بيفتد و نرسد عوض داشته باشد و اگر در نفر اول كوچ كنند آن چه باقى مانده باشد دفن كنند و اين هفتاد را سنت است كه در طرف جامه احرام ببندند و خوب محافظت نمايند كه‏