لوامع صاحبقرانی جلد 8

‌صفحه‌ى 752

متكفل احوال اين بنده خود باشيد و مرا از جمله شيعيان خود دانيد و چون ايشان را شفاعت كنيد مرا نيز با ايشان شفاعت كنيد و ياد كنيد مرا نزد پروردگار خود، خداوندا درود و صلوات فرست بر محمّد و آل محمّد و سلام مرا به ارواح و اجساد ايشان برسان، و سلام الهى بر محمّد و آل او باد و رحمت و بركات الهى بر ايشان فايض باد و حق سبحانه و تعالى صلوات فرستد بر محمّد و آل او و سلام فرستد بر ايشان بسيار، و حق سبحانه و تعالى ما را بس است و نيكو حافظ و كفيل است بندگان خود را.

بدان كه مناسب كتب حديث اين بود كه بابى ذكر كنند از جهة رجعت و احاديثى كه وارد شده است در تفسير آيه رجعت ذكر كنند و ليكن چون مخالفان عليهم اللعنه تشنيع بسيار مى‏نمودند شيعه را بر اين مذهب كم ذكر مى‏كردند و بابى جدا ذكر نكردند تقية اگر چه هر يك از محدثين شيعه و فضلاء شيعه كتابى بر سر خود نوشته‏اند اما كتاب منفرد را مى‏توانسته‏اند گفت كه از ما نيست از غلاتست، اما مانند اين كتب را نمى‏توانستند نفى نمودن از خود بنا بر اين از جهة آن ذكر نكردند، و اگر چه در مكالمات و مباحثات بسيار مى‏گفتند ضررش را آن قدر نمى‏يافتند.

و مسلم بن حجاج در اول كتابش ذكر كرده است جابر جعفى را و اين مذهب را به او نسبت داده است كه اگر چه ثقه است و كثير العلم است و ليكن چون چنين مذهبى دارد من تجويز نمى‏كنم كه كسى از او حديث روايت كند.

با آن كه آيات بسيار در رجعت وارد شده است كه قابل تاويل نيست و مكرر اشاره به آن شد.