لطفا منتظر باشید ...
شماره مقاله:356
آلِ ابيشُعْبه، خانداني شيعي که در سدههاي 1 و 2ق محدّثان و فقهاي نامداري از آن
برخاستند و به همين علت اين خاندان معروفيت بسيار يافت. اين خانواده اهل کوفه بوده،
اما به سبب ارتباط بازرگاني مستمرّ افراد آن با حلب، به حلبي شهرت يافته است.
مشاهير آل شعبه 9 تناند: ابوشعبه، علي، عمر، عبيدالله، محمد، عمران، عبدالاعلي،
احمد و يَحيي.
ابوشعبه از امام حسن و امام حسين(ع)؛ علي، عمر، عبيدالله، عمران و عبدالاعلي از
امام صادق(ع)؛ محمد و يحيي از امام باقر و امام صادق(ع)؛ و احمد از امام صادق و
امام رضا(ع) روايت کرده و همة آنان مورد وثوقاند.
عبيداللهبنعليکتاب معتبري در فقه دارد که امام صادق(ع) آن را ستوده و به گفتة
شيخطوسي، نخستين اثر فقهي شيعه است. محمدبنعلينيز رسالهاي در فقه دارد و به
احمد و يحيي نيز کتبي نسبت داده شده است.
مآخذ: امين، محسن، اعيانالشيعه، بيروت، دارالتعارف، 1403ق، 2/89؛ خويي، ابوالقاسم،
معجم رجالالحديث، بيروت، 1403ق، 2/177-178، 11/77-80، 236، 13/14-15، 145-146،
16/303-304، 20/71-73، 21/183؛ طبرسي، حسين، مستدرکالوسائل، تهران،
المکتبهالاسلاميه، 1383ق، 3/636، 639، 658؛ طوسي، محمدبنحسن، الفهرست، به کوشش
محمود راميار، دانشگاه مشهد، 1351ش، صص 203-204، 303، 362؛ مامقاني، محمدحسن،
تنقيحالمقال، نجف، 1352ق، 1/74، 132، 2/240، 263، 340، 351؛ مدرّس، محمدعلي،
ريحانهالادب، تبريز، 1346ش، 8/432.
بخش معارف
