سوره روم {اين سوره در مكّه نازل شده و داراى 60 آيه است}
به نام خداوند رحمتگر مهربان1- الف، لام، ميم2- روميان شكست خوردند،3- در نزديكترين سرزمين، و[لى] بعد از شكستشان، در ظرف چند سالى، به زودى پيروز خواهند گرديد4- [فرجام] كار در گذشته و آينده از آنِ خداست، و در آن روز است كه مؤمنان از يارى خدا شاد مىگردند5- هر كه را بخواهد يارى مىكند، و اوست شكست ناپذير مهربان6- وعده خداست خدا وعدهاش را خلاف نمىكند، ولى بيشتر مردم نمىدانند7- از زندگى دنيا، ظاهرى را مىشناسند، و حال آنكه از آخرت غافلند8- آيا در خودشان به تفكّر نپرداختهاند؟ خداوند آسمانها و زمين و آنچه را كه ميان آن دو است، جز به حق و تا هنگامى معيّن، نيافريده است، و [با اين همه] بسيارى از مردم لقاى پروردگارشان را سخت منكرند9- آيا در زمين نگرديدهاند تا ببينند فرجام كسانى كه پيش از آنان بودند، چگونه بوده است؟ آنها بس نيرومندتر از ايشان بودند، و زمين را زير و رو كردند و بيش از آنچه آنها آبادش كردند آن را آباد ساختند، و پيامبرانشان دلايل آشكار برايشان آوردند بنا بر اين خدا بر آن نبود كه برايشان ستم كند، ليكن خودشان بر خود ستم مىكردند10- آنگاه فرجام كسانى كه بدى كردند [بسى] بدتر بود، [چرا] كه آيات خدا را تكذيب كردند و آنها را به ريشخند مىگرفتند11- خداست كه آفرينش را آغاز و سپس آن را تجديد مىكند، آنگاه به سوى او بازگردانيده مىشويد12- و روزى كه قيامت برپا شود مجرمان نوميد مىگردند13- و براى آنان از شريكانشان شفيعانى نيست، و خود منكر شريكان خود مىشوند14- و روزى كه رستاخيز برپا گردد، آن روز [مردم] پراكنده مىشوند15- امّا كسانى كه ايمان آورده و كارهاى شايسته كردهاند، در گلستانى، شادمان، مىگردند16- و امّا كسانى كه كافر شده و آيات ما و ديدار آخرت را به دروغ گرفتهاند، پس آنان در عذاب حاضر آيند17- پس خدا را تسبيح گوييد آنگاه كه به عصر در مىآييد و آنگاه كه به بامداد در مىشويد18- و ستايش از آنِ اوست در آسمانها و زمين و شامگاهان و وقتى كه به نيمروز مىرسيد19- زنده را از مرده بيرون مىآورد، و مرده را از زنده بيرون مىآورد، و زمين را بعد از مرگش زنده مىسازد؛ و بدين گونه [از گورها] بيرون آورده مىشويد20- و از نشانههاى او اين است كه شما را از خاك آفريد؛ پس بناگاه شما [به صورت] بشرى هر سو پراكنده شديد21- و از نشانههاى او اينكه از [نوع] خودتان همسرانى براى شما آفريد تا بدانها آرام گيريد، و ميانتان دوستى و رحمت نهاد آرى، در اين [نعمت] براى مردمى كه مىانديشند قطعاً نشانههايى است22- و از نشانههاى [قدرت] او آفرينش آسمانها و زمين و اختلاف زبانهاى شما و رنگهاى شماست قطعاً در اين [امر نيز] براى دانشوران نشانههايى است23- و از نشانههاى [حكمت] او خواب شما در شب و [نيم] روز و جستجوى شما [روزى خود را] از فزون بخشى اوست در اين [معنى نيز] براى مردمى كه مىشنوند، قطعاً نشانههايى است24- و از نشانههاى او [اينكه] برق را براى شما بيم آور و اميدبخش مىنماياند، و از آسمان به تدريج آبى فرو مىفرستد، كه به وسيله آن، زمين را پس از مرگش زنده مىگرداند در اين [امر هم] براى مردمى كه تعقّل مىكنند، قطعاً نشانههايى است
لطفا منتظر باشید ...
