سوره آل‏عمران {اين سوره در مدينه نازل شده و داراى 200 آيه است} - ترجمه قرآن نسخه متنی ترجمه

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

ترجمه قرآن - نسخه متنی ترجمه

محمد مهدی فولادوند

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

هيچ بار گرانى بر [دوش] ما مگذار؛ همچنان كه بر [دوش] كسانى كه پيش از ما بودند نهادى پروردگارا، و آنچه تاب آن نداريم بر ما تحميل مكن؛ و از ما در گذر؛ و ما را ببخشاى و بر ما رحمت آور؛ سرور ما تويى؛ پس ما را بر گروه كافران پيروز كن

سوره آل‏عمران {اين سوره در مدينه نازل شده و داراى 200 آيه است}

به نام خداوند رحمتگر مهربان‏

1- الف، لام، ميم

2- خداست كه هيچ معبودِ [به حقّى] جز او نيست و زنده پاينده است

3- اين كتاب را در حالى كه مؤيّد آنچه [از كتابهاى آسمانى] پيش از خود مى‏باشد، به حقّ [و به تدريج] بر تو نازل كرد، و تورات و انجيل را

4- پيش از آن براى رهنمود مردم فرو فرستاد، و فرقان [ جدا كننده حق از باطل] را نازل كرد كسانى كه به آيات خدا كفر ورزيدند، بى‏ترديد عذابى سخت خواهند داشت، و خداوند، شكست ناپذير و صاحب انتقام است

5- در حقيقت، هيچ چيز [نه] در زمين و نه در آسمان بر خدا پوشيده نمى‏ماند

6- اوست كسى كه شما را آن گونه كه مى‏خواهد در رحمها صورتگرى مى‏كند هيچ معبودى جز آن تواناى حكيم نيست

7- اوست كسى كه اين كتاب [ قرآن] را بر تو فرو فرستاد پاره‏اى از آن، آيات محكم [ صريح و روشن] است آنها اساس كتابند؛ و [پاره‏اى] ديگر متشابهاتند [كه تأويل پذيرند] اما كسانى كه در دلهايشان انحراف است براى فتنه‏جويى و طلب تأويل آن [به دلخواه خود،] از متشابه آن پيروى مى‏كنند، با آنكه تأويلش را جز خدا و ريشه‏داران در دانش كسى نمى‏داند [آنان كه] مى‏گويند «ما بدان ايمان آورديم، همه [چه محكم و چه متشابه] از جانب پروردگار ماست»، و جز خردمندان كسى متذكّر نمى‏شود

8- [مى‏گويند] پروردگارا، پس از آنكه ما را هدايت كردى، دلهايمان را دستخوش انحراف مگردان، و از جانب خود، رحمتى بر ما ارزانى دار كه تو خود بخشايشگرى

9- پروردگارا، به يقين، تو در روزى كه هيچ ترديدى در آن نيست، گرد آورنده [جمله] مردمانى قطعاً خداوند در وعده [خود] خلاف نمى‏كند

10- در حقيقت، كسانى كه كفر ورزيدند، اموال و اولادشان چيزى [از عذاب خدا] را از آنان دور نخواهد كرد؛ و آنان خود، هيزم دوزخند

11- [آنان] به شيوه فرعونيان و كسانى كه پيش از آنان بودند آيات ما را دروغ شمردند؛ پس خداوند به [سزاى] گناهانشان [گريبان] آنان را گرفت، و خدا سخت كيفر است

12- به كسانى كه كفر ورزيدند بگو «به زودى مغلوب خواهيد شد و [سپس در روز رستاخيز] در دوزخ محشور مى‏شويد، و چه بد بسترى است»

13- قطعاً در برخورد ميان دو گروه، براى شما نشانه‏اى [و درس عبرتى] بود گروهى در راه خدا مى‏جنگيدند، و ديگر [گروه] كافر بودند كه آنان [ مؤمنان] را به چشم، دو برابر خود مى‏ديدند؛ و خدا هر كه را بخواهد به يارى خود تأييد مى‏كند، يقيناً در اين [ماجرا] براى صاحبان بينش عبرتى است

14- دوستىِ خواستنيها [ى گوناگون] از زنان و پسران و اموال فراوان از زر و سيم و اسبهاى نشاندار و دامها و كشتزار[ها] براى مردم آراسته شده، [ليكن] اين جمله، مايه تمتّع زندگى دنياست، و [حال آنكه] فرجام نيكو نزد خداست

15- بگو «آيا شما را به بهتر از اينها خبر دهم؟ براى كسانى كه تقوا پيشه كرده‏اند، نزد پروردگارشان باغهايى است كه از زير [درختانِ] آنها نهرها روان است؛ در آن جاودانه بمانند، و همسرانى پاكيزه و [نيز] خشنودى خدا [را دارند]، و خداوند به [امور] بندگان [خود] بيناست

16- همان كسانى كه مى‏گويند پروردگارا، ما ايمان آورديم؛ پس گناهان ما را بر ما ببخش، و ما را از عذاب آتش نگاه دار

17- [اينانند] شكيبايان و راستگويان و فرمانبرداران و انفاق كنندگان و آمرزش

/ 286