سوره ذاريات {اين سوره در مكّه نازل شده و داراى 60 آيه است}
به نام خداوند رحمتگر مهربان1- سوگند به بادهاى ذرّهافشان،2- و ابرهاى گرانبار،3- و سبك سيران،4- و تقسيم كنندگان كار[ها]،5- كه آنچه وعده داده شدهايد راست است،6- و [روز] پاداش واقعيت دارد7- سوگند به آسمان مشبك،8- كه شما [درباره قرآن] در سخنى گوناگونيد9- [بگوى] تا هر كه از آن برگشته، برگشته باشد10- مرگ بر دروغپردازان!11- همانان كه در ورطه نادانى بىخبرند12- پرسند [روز پاداش كى است؟»13- همان روز كه آنان بر آتش، عقوبت [و آزموده] شوند14- عذابِ [موعود] خود را بچشيد، اين است همان [بلايى] كه با شتاب خواستار آن بوديد15- پرهيزگاران در باغها و چشمهسارانند16- آنچه را پروردگارشان عطا فرموده مىگيرند، زيرا كه آنها پيش از اين نيكوكار بودند17- و از شب اندكى را مىغنودند18- و در سحرگاهان [از خدا] طلب آمرزش مىكردند19- و در اموالشان براى سائل و محروم حقّى [معيّن] بود20- و روى زمين براى اهل يقين نشانههايى [متقاعد كننده] است،21- و در خود شما؛ پس مگر نمىبينيد؟22- و روزى شما و آنچه وعده داده شدهايد در آسمان است23- پس سوگند به پروردگار آسمان و زمين، كه واقعاً او حقّ است همان گونه كه خود شما سخن مىگوييد24- آيا خبر مهمانان ارجمند ابراهيم به تو رسيد؟25- چون بر او درآمدند؛ پس سلام گفتند گفت [سلام، مردمى ناشناسيد»26- پس آهسته به سوى زنش رفت و گوسالهاى فربه [و بريان] آورد27- آن را به نزديكشان برد [و] گفت [مگر نمىخوريد؟»28- و [در دلش] از آنان احساس ترسى كرد گفتند [مترس» و او را به پسرى دانا مژده دادند29- و زنش با فريادى [از شگفتى] سر رسيد و بر چهره خود زد و گفت [زنى پير نازا [چگونه بزايد]؟»30- گفتند [پروردگارت چنين فرموده است او خود حكيم داناست»31- [ابراهيم] گفت [اى فرستادگان! مأموريت شما چيست؟»