سوره ممتحنه {اين سوره در مدينه نازل شده و داراى 13 آيه است} - ترجمه قرآن نسخه متنی ترجمه

16- چون حكايت شيطان كه به انسان گفت «كافر شو» و چون [وى] كافر شد، گفت «من از تو بيزارم، زيرا من از خدا، پروردگار جهانيان، مى‏ترسم»

17- و فرجام هر دوشان آن است كه هر دو در آتش، جاويد مى‏مانند؛ و سزاى ستمگران اين است

18- اى كسانى كه ايمان آورده‏ايد، از خدا پروا داريد؛ و هر كسى بايد بنگرد كه براى فردا[ى خود] از پيش چه فرستاده است؛ و [باز] از خدا بترسيد در حقيقت، خدا به آنچه مى‏كنيد آگاه است

19- و چون كسانى مباشيد كه خدا را فراموش كردند و او [نيز] آنان را دچار خود فراموشى كرد؛ آنان همان نافرمانانند

20- دوزخيان با بهشتيان يكسان نيستند؛ بهشتيانند كه كاميابانند

21- اگر اين قرآن را بر كوهى فرو مى‏فرستاديم، يقيناً آن [كوه] را از بيم خدا فروتن [و] از هم پاشيده مى‏ديدى و اين مَثَلها را براى مردم مى‏زنيم، باشد كه آنان بينديشند

22- اوست خدايى كه غير از او معبودى نيست، داننده غيب و آشكار است، اوست رحمتگر مهربان

23- اوست خدايى كه جز او معبودى نيست؛ همان فرمانرواى پاك سلامت [بخش، و] مؤمن [به حقيقت حقّه خود كه] نگهبان، عزيز، جبّار [و] متكبّر [است] پاك است خدا از آنچه [با او] شريك مى‏گردانند

24- اوست خداى خالق نوساز صورتگر [كه] بهترين نامها [و صفات] از آنِ اوست آنچه در آسمانها و زمين است [جمله] تسبيح او مى‏گويند و او عزيز حكيم است

سوره ممتحنه {اين سوره در مدينه نازل شده و داراى 13 آيه است}

به نام خداوند رحمتگر مهربان‏

1- اى كسانى كه ايمان آورده‏ايد، دشمن من و دشمن خودتان را به دوستى بر مگيريد [به طورى] كه با آنها اظهار دوستى كنيد، و حال آنكه قطعاً به آن حقيقت كه براى شما آمده كافرند [و] پيامبر [خدا] و شما را [از مكّه] بيرون مى‏كنند كه [چرا] به خدا، پروردگارتان ايمان آورده‏ايد، اگر براى جهاد در راه من و طلب خشنودى من بيرون آمده‏ايد [شما] پنهانى با آنان رابطه دوستى برقرار مى‏كنيد در حالى كه من به آنچه پنهان داشتيد و آنچه آشكار نموديد داناترم و هر كس از شما چنين كند، قطعاً از راه درست منحرف گرديده است

2- اگر بر شما دست يابند، دشمن شما باشند و بر شما به بدى دست و زبان بگشايند و آرزو دارند كه كافر شويد

3- روز قيامت نه خويشان شما و نه فرزندانتان هرگز به شما سود نمى‏رسانند [خدا] ميانتان فيصله مى‏دهد، و خدا به آنچه انجام مى‏دهيد بيناست

4- قطعاً براى شما در [پيروى از] ابراهيم و كسانى كه با اويند سرمشقى نيكوست آنگاه كه به قوم خود گفتند «ما از شما و از آنچه به جاى خدا مى‏پرستيد بيزاريم به شما كفر مى‏ورزيم و ميان ما و شما دشمنى و كينه هميشگى پديدار شده تا وقتى كه فقط به خدا ايمان آوريد» جز [در] سخن ابراهيم [كه] به [نا]پدر[ى] خود [گفت] «حتماً براى تو آمرزش خواهم خواست، با آنكه در برابر خدا اختيار چيزى را براى تو ندارم» «اى پروردگار ما! بر تو اعتماد كرديم و به سوى تو بازگشتيم و فرجام به سوى توست

5- پروردگارا، ما را وسيله آزمايش [و آماج آزار] براى كسانى كه كفر ورزيده‏اند مگردان، و بر ما ببخشاى كه تو خود تواناى سنجيده كارى»

6- قطعاً براى شما در [پيروى از] آنان سرمشقى نيكوست [يعنى] براى كسى كه به خدا و روز بازپسين اميد مى‏بندد و هر كس روى برتابد [بداند كه] خدا همان بى‏نياز ستوده [صفات] است

7- اميد است كه خدا ميان شما و ميان كسانى از آنان كه [ايشان را] دشمن داشتيد، دوستى برقرار كند، و خدا تواناست، و خدا آمرزنده مهربان است