سوره ملك {اين سوره در مكه نازل شده و داراى 30 آيه است} - ترجمه قرآن نسخه متنی ترجمه

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

ترجمه قرآن - نسخه متنی ترجمه

محمد مهدی فولادوند

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

نوح و زن لوط را مَثَل آورده [كه] هر دو در نكاح دو بنده از بندگان شايسته ما بودند و به آنها خيانت كردند، و كارى از دست [شوهران] آنها در برابر خدا ساخته نبود، و گفته شد «با داخل شوندگان داخل آتش شويد»

11- و براى كسانى كه ايمان آورده‏اند، خدا همسر فرعون را مَثَل آورده، آنگاه كه گفت «پروردگارا، پيش خود در بهشت خانه‏اى برايم بساز، و مرا از فرعون و كردارش نجات ده، و مرا از دست مردم ستمگر بِرَهان»

12- و مريم دخت عمران را، همان كسى كه خود را پاكدامن نگاه داشت و در او از روح خود دميديم و سخنان پروردگار خود و كتابهاى او را تصديق كرد و از فرمانبرداران بود

سوره ملك {اين سوره در مكه نازل شده و داراى 30 آيه است}

به نام خداوند رحمتگر مهربان‏

1- بزرگوار [و خجسته] است آنكه فرمانروايى به دست اوست و او بر هر چيزى تواناست

2- همان كه مرگ و زندگى را پديد آورد تا شما را بيازمايد كه كدامتان نيكوكارتريد، و اوست ارجمند آمرزنده

3- همان كه هفت آسمان را طبقه طبقه بيافريد در آفرينشِ آن [خداى] بخشايشگر هيچ گونه اختلاف [و تفاوتى] نمى‏بينى باز بنگر، آيا خلل [و نقصانى] مى‏بينى؟

4- باز دوباره بنگر تا نگاهت زبون و درمانده به سويت بازگردد

5- و در حقيقت، آسمان دنيا را با چراغهايى زينت داديم و آن را مايه طرد شياطين [ قواى مزاحم] گردانيديم و براى آنها عذاب آتش فروزان آماده كرده‏ايم

6- و كسانى كه به پروردگارشان انكار آوردند، عذاب آتش جهنّم خواهند داشت و چه بد سرانجامى است

7- چون در آنجا افكنده شوند، از آن خروشى مى‏شنوند در حالى كه مى‏جوشد

8- نزديك است كه از خشم شكافته شود هر بار كه گروهى در آن افكنده شوند، نگاهبانان آن از ايشان پرسند «مگر شما را هشدار دهنده‏اى نيامد؟»

9- گويند «چرا؛ هشدار دهنده‏اى به سوى ما آمد و[لى] تكذيب كرديم و گفتيم خدا چيزى فرو نفرستاده است؛ شما جز در گمراهى بزرگ نيستيد»

10- و گويند «اگر شنيده [و پذيرفته] بوديم يا تعقّل كرده بوديم در [ميان] دوزخيان نبوديم»

11- پس به گناه خود اقرار مى‏كنند و مرگ باد بر اهل جهنّم!

12- كسانى كه در نهان از پروردگارشان مى‏ترسند، آنان را آمرزش و پاداشى بزرگ خواهد بود

13- و [اگر] سخن خود را پنهان داريد، يا آشكارش نماييد، در حقيقت وى به راز دلها آگاه است

14- آيا كسى كه آفريده است نمى‏داند؟ با اينكه او خود باريك بين آگاه است

15- اوست كسى كه زمين را براى شما رام گردانيد، پس در فراخناى آن رهسپار شويد و از روزى [خدا] بخوريد و رستاخيز به سوىِ اوست

16- آيا از آن كس كه در آسمان است ايمن شده‏ايد كه شما را در زمين فرو برد، پس بناگاه [زمين] به تپيدن اُفتد؟

17- يا از آن كس كه در آسمان است ايمن شده‏ايد كه بر [سر] شما تندبادى از سنگريزه فرو فرستد؟ پس به زودى خواهيد دانست كه بيم دادن من چگونه است!

18- و پيش از آنان [نيز] كسانى به تكذيب پرداختند پس عذاب من چگونه بود؟

19- آيا در بالاى سرشان به پرندگان ننگريسته‏اند [كه گاه] بال مى‏گسترند و [گاه] بال مى‏زنند؟ جز خداى رحمان [كسى] آنها را نگاه نمى‏دارد، او به هر چيزى بيناست

/ 286