سوره نوح {اين سوره در مكه نازل شده و داراى 28 آيه است} - ترجمه قرآن نسخه متنی ترجمه

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

ترجمه قرآن - نسخه متنی ترجمه

محمد مهدی فولادوند

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

18- و گرد آورده و انباشته [و حسابش را نگاه داشته] فرا مى‏خواند

19- به راستى كه انسان سخت آزمند [و بى‏تاب] خلق شده است

20- چون صدمه‏اى به او رسد عجز و لابه كند

21- و چون خيرى به او رسد بخل ورزد

22- غير از نمازگزاران

23- همان كسانى كه بر نمازشان پايدارى مى‏كنند

24- و همانان كه در اموالشان حقّى معلوم است،

25- براى سائل و محروم

26- و كسانى كه روز جزا را باور دارند

27- و آنان كه از عذاب پروردگارشان بيمناكند

28- چرا كه از عذاب پروردگارشان ايمن نمى‏توانند بود

29- و كسانى كه دامن خود را حفظ مى‏كنند،

30- مگر بر همسران خود يا كنيزانشان كه [در اين صورت] مورد نكوهش نيستند

31- و هر كس پا از اين [حدّ] فراتر نهد، آنان همان از حدّ در گذرندگانند

32- و كسانى كه امانتها و پيمان خود را مراعات مى‏كنند

33- و آنان كه بر شهادتهاى خود ايستاده‏اند

34- و كسانى كه بر نمازشان مداومت مى‏ورزند

35- آنها هستند كه در باغهايى [از بهشت]، گرامى خواهند بود

36- چه شده است كه آنان كه كفر ورزيده‏اند، به سوى تو شتابان،

37- گروه گروه، از راست و از چپ [هجوم مى‏آورند]؟

38- آيا هر يك از آنان طمع مى‏بندد كه در بهشت پر نعمت درآورده شود؟

39- نه چنين است ما آنان را از آنچه [خود] مى‏دانند آفريديم

40- [هرگز،] به پروردگار خاوران و باختران سوگند ياد مى‏كنم كه ما تواناييم،

41- كه به جاى آنان بهتر از ايشان را بياوريم؛ و بر ما پيشى نتوانند جُست

42- پس بگذارشان ياوه گويند و بازى كنند تا روزى را كه وعده داده شده‏اند ملاقات نمايند

43- روزى كه از گورها[ى خود] شتابان برآيند، گويى كه آنان به سوى پرچمهاى افراشته مى‏دوند

44- ديدگانشان فرو افتاده، [غبار] مذلّت آنان را فرو گرفته است اين است همان روزى كه به ايشان وعده داده مى‏شد

سوره نوح {اين سوره در مكه نازل شده و داراى 28 آيه است}

به نام خداوند رحمتگر مهربان‏

1- ما نوح را به سوى قومش فرستاديم كه «قومت را، پيش از آنكه عذابى دردناك به آنان رسد، هشدار ده»

2- [نوح] گفت «اى قوم من، من شما را هشدار دهنده‏اى آشكارم،

3- كه خدا را بپرستيد و از او پروا داريد و مرا فرمان بريد

4- [تا] برخى از گناهانتان را بر شما ببخشايد و [اجل] شما را تا وقتى معيّن به تأخير اندازد اگر بدانيد، چون وقت مقرّر خدا برسد، تأخير برنخواهد داشت»

5- [نوح] گفت «پروردگارا، من قوم خود را شب و روز دعوت كردم،

/ 286