سوره قيامت {اين سوره در مكّه نازل شده و داراى 40 آيه است} - ترجمه قرآن نسخه متنی ترجمه

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

ترجمه قرآن - نسخه متنی ترجمه

محمد مهدی فولادوند

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

سوره قيامت {اين سوره در مكّه نازل شده و داراى 40 آيه است}

به نام خداوند رحمتگر مهربان‏

1- نه! سوگند به روز رستاخيز،

2- و [باز] نه! سوگند به وجدان سرزنشگر!

3- آيا انسان مى‏پندارد كه هرگز ريزه استخوان‏هايش را گرد نخواهيم آورد؟!

4- آرى [بلكه] تواناييم كه [خطوط] سر انگشتانش را [يكايك] درست [و باز سازى] كنيم

5- ولى نه، انسان مى‏خواهد كه در پيشگاه او فسادكارى كند

6- مى‏پرسد «روز رستاخيز چه وقت است؟»

7- پس آنگاه كه ديده خيره گردد،

8- و ماه در خسوف افتد،

9- و آفتاب و ماه به هم گرد آيند،

10- آن روز انسان گويد «[راه] گريز كجاست؟»

11- حاشا! پناهگاهى نيست!

12- آن روز، قرارگاه [نهايى] به سوى پروردگار توست!

13- آن روز است كه انسان را از آنچه از دير باز يا پس از آن انجام داده آگاهى دهند

14- بلكه انسان خود بر نفس خويشتن بيناست،

15- هر چند دست به عذرتراشى زند

16- زبانت را [در هنگام وحى] زود به حركت در نياور تا در خواندن [قرآن] شتابزدگى به خرج دهى

17- در حقيقت گرد آوردن و خواندن آن بر [عهده] ماست

18- پس چون آن را برخوانديم [همان گونه] خواندن آن را دنبال كن

19- سپس توضيح آن [نيز] بر عهده ماست

20- ولى نه! [شما دنياى] زود گذر را دوست داريد،

21- و آخرت را وا مى‏گذاريد

22- در آن روز چهره‏هايى شاداب‏اند،

23- به سوى پروردگار خود مى‏نگرند

24- و در آن روز چهره‏هايى دژم باشند

25- [چرا كه] دانند مورد عذابى كمرشكن قرار خواهند گرفت

26- نه چنين است [كه او پندارد، زيرا] آنگاه كه جان ميان گلوگاهش رسد،

27- و گفته شود «چاره ساز كيست؟»

28- و داند كه همان [زمان] فراق است،

29- و [محتضر را] ساق به ساق ديگر در پيچد،

30- آن روز است كه به سوى پروردگارت سوق دادن باشد

31- پس [گويند] تصديق نكرد و نماز بر پا نداشت،

32- بلكه تكذيب كرد و روى گردانيد

33- پس خرامان به سوى اهل خويش رفت!

34- واى بر تو! پس واى [بر تو!]

35- باز هم واى بر تو! واى بر تو!

36- آيا انسان پندارد كه بيهوده رها مى‏شود؟!

37- مگر او [قبلاً] نطفه‏اى نبود كه [در رحم] ريخته مى‏شود؟!

38- پس علقه [ آويزك] شد و [خدايش] شكل داد و درست كرد؟!

39- و از آن دو جنس نر و ماده را قرار داد!

/ 286