سوره قيامت {اين سوره در مكّه نازل شده و داراى 40 آيه است}
به نام خداوند رحمتگر مهربان1- نه! سوگند به روز رستاخيز،2- و [باز] نه! سوگند به وجدان سرزنشگر!3- آيا انسان مىپندارد كه هرگز ريزه استخوانهايش را گرد نخواهيم آورد؟!4- آرى [بلكه] تواناييم كه [خطوط] سر انگشتانش را [يكايك] درست [و باز سازى] كنيم5- ولى نه، انسان مىخواهد كه در پيشگاه او فسادكارى كند6- مىپرسد «روز رستاخيز چه وقت است؟»7- پس آنگاه كه ديده خيره گردد،8- و ماه در خسوف افتد،9- و آفتاب و ماه به هم گرد آيند،10- آن روز انسان گويد «[راه] گريز كجاست؟»11- حاشا! پناهگاهى نيست!12- آن روز، قرارگاه [نهايى] به سوى پروردگار توست!13- آن روز است كه انسان را از آنچه از دير باز يا پس از آن انجام داده آگاهى دهند14- بلكه انسان خود بر نفس خويشتن بيناست،15- هر چند دست به عذرتراشى زند16- زبانت را [در هنگام وحى] زود به حركت در نياور تا در خواندن [قرآن] شتابزدگى به خرج دهى17- در حقيقت گرد آوردن و خواندن آن بر [عهده] ماست18- پس چون آن را برخوانديم [همان گونه] خواندن آن را دنبال كن19- سپس توضيح آن [نيز] بر عهده ماست20- ولى نه! [شما دنياى] زود گذر را دوست داريد،21- و آخرت را وا مىگذاريد22- در آن روز چهرههايى شاداباند،23- به سوى پروردگار خود مىنگرند24- و در آن روز چهرههايى دژم باشند25- [چرا كه] دانند مورد عذابى كمرشكن قرار خواهند گرفت26- نه چنين است [كه او پندارد، زيرا] آنگاه كه جان ميان گلوگاهش رسد،27- و گفته شود «چاره ساز كيست؟»28- و داند كه همان [زمان] فراق است،29- و [محتضر را] ساق به ساق ديگر در پيچد،30- آن روز است كه به سوى پروردگارت سوق دادن باشد31- پس [گويند] تصديق نكرد و نماز بر پا نداشت،32- بلكه تكذيب كرد و روى گردانيد33- پس خرامان به سوى اهل خويش رفت!34- واى بر تو! پس واى [بر تو!]35- باز هم واى بر تو! واى بر تو!36- آيا انسان پندارد كه بيهوده رها مىشود؟!37- مگر او [قبلاً] نطفهاى نبود كه [در رحم] ريخته مىشود؟!38- پس علقه [ آويزك] شد و [خدايش] شكل داد و درست كرد؟!39- و از آن دو جنس نر و ماده را قرار داد!